GŁOWA KONIA

W czasie wojny działacz konspiracyjny i więzień obozów koncentracyjnych w Buchenwald i Auschwitz (1943-45) - studia malarskie odbył w latach 1945-1950 w ASP w Krakowie pod kierunkiem Fryderyka Pautscha, Ignacego Pieńkowskiego, Zygmunta Radnickiego i Czesława Rzepińskiego. Stale mieszkał i pracował w Krakowie. W swojej twórczości formalnie i tematycznie nawiązywał do realistycznego malarstwa przełomu XIX i XX w., malując nastrojowe pejzaże, portrety (w tym liczne portrety dzieci), kwiaty, sceny rodzajowe i batalistyczne. Znane są jego obrazy przedstawiające wyjazdy i powroty z polowania, sanny, zaprzęgi czy walczące koguty. Inspiracje znajdował w literaturze, malując sceny z Trylogii Sienkiewicza (Kmicic w obronie Jana Kazimierza) i w poezji (cykl Zaczarowana dorożka). Uczestniczył w licznych wystawach, m.in. w wystawach Ogólnopolskiej Grupy Zachęta, miał też pokazy indywidualne - w Warszawie, Krakowie, Poznaniu, Katowicach. W 1965 nawiązał kontakt z Bohmans Art Gallery w Sztokholmie, a jego prace zaczęły pojawiać się także na wystawach zagranicznych - w Wiedniu, Sztokholmie, Londynie, Nowym Jorku.