NEUTRONY, 1965

Studiował w latach 1948-1953 na wrocławskiej PWSSP, należał do czołowych twórców spod znaku konceptualizmu w Polsce. Po ukończeniu studiów malował metaforyczne obrazy inspirowane malarstwem Paula Klee i Joana Miró, na przełomie 1957 i 1958 zaczął tworzyć obrazy zaliczane do jednych z ciekawszych przejawów malarstwa materii w Polsce. W drugiej połowie lat 60. wymyślił przyrząd do łapania rosy, oraz Neutrdrom, budowlę wysokości 100 m. o kształcie odwróconego stożka, która miała służyć do zakłócania funkcjonowania ludzkich zmysłów: węchu, smaku, słuchu i równowagi. W tym samym czasie do swoich prac zaczął wprowadzać soczewki, najpierw wmontowywał je w obrazy, pó¼niej umieszczał je w oprawie, budował z nich regularne kompozycje, w połączeniu z pryzmatami. W roku 1968 sformułował Teorię funkcji formy.