Pejzaż ze słońcem, 1958 r.

Enigmatyczna kompozycja „Pejzaż ze słońcem” to rzadka praca Jerzego Rosołowicza, jednego z czołowych polskich konceptualistów. Tytułowy pejzaż autor potratował niedosłownie. Kwadratowe słońce w lewym górnym rogu świeci nad wydmą, której trójwymiarowość artysta zaznaczył dwoma odcieniami ugru, skontrastowanymi temperaturowo. Niebo zniuansował przy pomocy grubej, specyficznej faktury, powstałej wskutek zmieszania farby z gipsem. Po prawej stronie kompozycji znajduje się znak - symbol zawieszony w przestrzeni. Całość została utrzymana w świetlistych żółcieniach i głębokich brązach; uzupełnia ją niewielka plamka błękitu po lewej stronie figury.
Tuż po studiach, które przypadły na okres socrealizmu, Jerzy Rosołowicz tworzył kompozycje metaforyczne, inspirowane dziełami Paula Klee i Joana Miró. To właśnie wpływ wielkich artystów stanowi klucz interpretacji „Pejzażu ze słońcem” z 1958. Na przełomie 1957 i 1958 autor zaczął eksperymentować z opracowaniem faktury przez mieszanie farby z gipsem. Jednym z najwcześniejszych przykładów tego typu poszukiwań jest praca „Łódź Charona” z 1958, stanowiąca jeden z ciekawszych przejawów polskiego malarstwa materii.

Studiował w latach 1948-1953 na wrocławskiej PWSSP. Należał do czołowych twórców spod znaku konceptualizmu w Polsce. Po ukończeniu studiów malował metaforyczne obrazy inspirowane malarstwem Paula Klee i Joana Miró. Na przełomie 1957 i 1958 r. zaczął tworzyć obrazy zaliczane do jednych z ciekawszych przejawów malarstwa materii w Polsce. W drugiej połowie lat 60. wymyślił przyrząd do łapania rosy, oraz Neutrodrom, budowlę wysokości 100 m o kształcie odwróconego stożka, która miała służyć do zakłócania funkcjonowania ludzkich zmysłów: węchu, smaku, słuchu i równowagi. W tym samym czasie do swoich prac zaczął wprowadzać soczewki, najpierw wmontowywał je w obrazy, później umieszczał je w oprawie, budował z nich regularne kompozycje, w połączeniu z pryzmatami. W roku 1968 sformułował teorię funkcji formy.


PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.