L`espace bleue, 1964 r.

Język artystyczny Jerzego Tchórzewskiego oscyluje wokół twórczych interpretacji surrealizmu, abstrakcji, informelu, fascynacji kosmosem i światem nauk ścisłych. Artysta debiutował na I Wystawie Sztuki Nowoczesnej w Krakowie na przełomie 1948 i 1949 roku obok m.in. Tadeusza Kantora, Jerzego Nowosielskiego, Marii Jaremy, Andrzeja Wróblewskiego i Jonasza Sterna. Już we wczesnym, figuratywnym okresie twórczości wyróżniał się wyjątkową wyobraźnią malarską - umieszczał sylwetki ludzkie w nierzeczywistych, wyimaginowanych pejzażach. W połowie lat 50. zaczął malować pełne abstrakcyjnych form wizje świetlnych kataklizmów, których przyczynkiem stała się fascynacja artysty podbojem kosmosu. Na jego płótnach zaczęły pojawiać się kaskady świateł, erupcje wyimaginowanych wulkanów, rozbłyskujących gwiazd, przestrzeni rozdzieranych przez abstrakcyjne linie przypominające błyskawice. Niekiedy w te fantastyczne pejzaże włączał stylizowane sylwetki ludzi i zwierząt, przywodzące na myśl kosmogoniczne mity i ludowe wierzenia. Artysta modyfikował płaszczyznę obrazu, twórczo reinterpretując malarstwo materii. W płótno włączał fragmenty zmiętego papieru, piasek, wykorzystywał grudki olejnej farby, uwypuklał nierównomierną fakturę powierzchni, podkreślając surrealistyczny charakter form. Artysta od lat 70. podejmował także tematykę religijną - podczas stanu wojennego swoje prace chętnie wystawiał we wnętrzach kościelnych i na niezależnych pokazach. Oprócz sztuk plastycznych Tchórzewski uprawiał również poezję. Zbiór wierszy z lat 1988- -96 pod tytułem "Wieczny początek gwałtownej chwili" ukazał się pośmiertnie w roku 2003.

Studiował w krakowskiej ASP. Związany był z Grupą Krakowską. Debiutował w 1948 na I Wystawie Sztuki Nowoczesnej w Krakowie. Wystawiał też razem z międzynarodową grupą Phases. Wziął udział w wystawie w warszawskim Arsenale "Przeciw wojnie, przeciw faszyzmowi" w 1955, gdzie zdobył nagrodę. Pracował jako pedagog w ASP do czasu przejścia na emeryturę w 1998 roku. W 1986 otrzymał niezależną Nagrodę im. Jana Cybisa. Malarstwo artysty bliskie surrealizmowi od wczesnej młodości - fantastyczne stwory i postacie w wyimaginowanych pejzażach - ewoluowało w kierunku abstrakcji. Od lat 70. podejmował tematykę religijną. Oprócz sztuk plastycznych Tchórzewski zajmował się poezją. Zbiór wierszy z lat 1988-96, pt. "Wieczny początek gwałtownej chwili" ukazał się pośmiertnie w roku 2003.