Kompozycja

Kataloński malarz, rzeźbiarz i ceramik. Jego dzieła interpretuje się jako przynależące do surrealizmu, jako wyraz powrotu do dzieciństwa i jako "piaskownice dla podświadomości". Początkowo pod wpływem dzieł V. von Gogha i fowistów malował portrety i pejzaże. W 1919 r. był w Paryżu, gdzie malował kubistyczne martwe natury i pejzaże. Od 1924 r. związany z ruchem dadaistycznym, a następnie z surrealizmem. Na jego twórczość wywarły wpływ obrazy P. Klee. Indywidualny styl artysty stojący na pograniczu surrealizmu i romantycznej abstrakcji, przepełniony jest atmosferą poetyckiej metamorfozy i fantazji. Operował znakami symbolicznymi, odznaczającymi się czystym, nasyconym kolorytem. Oprócz malowania obrazów zajmował się też malarstwem ściennym, ceramiką, grafiką i rzeźbą.