Pojemnik srebrny na warzywa, Wiedeń

był synem Carla i Katarzyny Klinkosch Kempenich. Uczył się kowalstwa srebra u swojego ojca w latach 1835 do 1839. W roku 1844 przejął firmę po swoim ojcu i otrzymał certyfikat złotnika. W czasie zamieszek w 1848 roku był kapitanem policji. W tym też roku ożenił się z Elise. Klientami wytwórni byli nie tylko bogaci mieszczanie i arystokracja, ale również, ze względu na wysoką jakość wyrobów, dwór cesarski. W 1864 roku rozpoczęła się współpraca z Stephenem Meyerhoferem i założono firmę pod nazwą Meferhofer & Klinkosch. Kilka lat później stała się jedną z głównych manufaktur wytwarzających sztućce. Dzięki wyrafinowanemu wzornictwu, które uzyskiwał między innymi, zatrudniając zagranicznych projektantów zdobywał wiele nagród na europejskich wystawach wyrobów srebrnych. Wytwarzał też wyroby przeznaczone na rynek chiński. W latach 1861 do 1862 był członkiem Rady Miejskiej Wiednia. Na przełomie 1869 i 1870 roku zakończyła się współpraca ze Stephenem Meyerhoferem i wytwórnia przyjęła nazwę JC Klinkosch. Firma uczestniczyła w światowej wystawie w Wiedniu w 1873 roku i w Paryżu w 1878. W roku 1879 uzyskał tytuł szlachecki. Utworzył też prywatną bardzo bogatą kolekcję dzieł sztuki. W 1884 roku przykazał wytwórnię synom Izydorowi i Arturowi, którzy to z powodzeniem kontynuowali dzieło ojca.