Portret kobiety

Josef Presser urodził się w rodzinie polsko - rosyjskiej żydowskiego pochodzenia. Po wyemigrowaniu do Stanów Zjednoczonych, otrzymał stypendium w prestiżowej Boston Museum of Fine Arts. Przez cztery lata studiował malarstwo pod kierunkiem Philipa Hale, po czym przez kolejne cztery lata doskonalił swe warsztatowe umiejętności analizując dzieła mistrzów w muzeach Francji, Włoch i Belgii. Po powrocie do Stanów w 1931 osiadł w Filadelfii. Malował postacie biedaków, ludzi z marginesu społecznego zaludniły jego płótna. W 1940 Presser przeniósł się do Nowego Jorku zajmując pracownię przy 14th Street, Union Square District. W 1941 poślubił Agnes Hart; wraz z żoną uzyskał letnią pracownię w Woodstock stając się jednocześnie członkiem Maverick Artist Colony i Woodstock Artists Association. Ostatnie trzy lata życia spędził w Paryżu. W 1965 został honorowym członkiem Cercle Litteraire et Artistique, stowarzyszenia ukonstytuowanego w Brukseli. Prace artysty znajduja się w kolekcji Metropolitan Musem of Art i Whitney Museum of American Art w Nowym Jorku, Smithsonian Institution i National Museum of American Art w Waszyngtonie, Boston Museum of Fine Arts, Philadelphia Museum of Art., Museum of Art, Rhode Island School of Design oraz Galleria degli Uffici we Florencji. Indywidualne wystawy twórcy miały miejsce w prestiżowych galeriach w Bostonie (1925), Paryżu (1928), Nowym Jorku (1930, 1943, 1959), Filadelfii (1939); pośmiertne ekspozycje odbyły się w Woodstock (1968), Lublinie (1993) i Kolonii (1996). W prezentowanym obrazie Pressera czytelne są reminiscencje sztuki Henri de Toulouse Lautreca mistrzowsko operującego techniką pastelu w przedstawieniach ze świata cyrku i teatru, świata artystycznej fikcji oddającej dramat ludzkiej egzystencji w molochu wielkiej metropolii. Klauni, komedianci i pierroci, pogrążeni w myślach, melancholijni, zamknięci w rzeczywistości własnych doznań, są stałymi bohaterami obrazów Pressera od lat 30. Swobodnie kładąc plamy barwne i nawarstwiając kolory artysta buduje w nich mozaikową tkankę malarską, z której wydobywa sylwety postaci dynamicznie prowadząc rysunkowy kontur. Siła działania barw intensyfikuje ekspresję kompozycji nadając im jednocześnie dekoracyjny walor. Zmarł śmiercią samobójczą w 1967 roku w Paryżu, gdzie mieszkał przez ostanie trzy lata życia.