ZAKOCHANI, 1933

Malarz, rysownik i grafik. Studia rozpoczął w warszawskiej Szkole Sztuk Zdobniczych i Malarstwa, a kontynuował w latach 1931-37 w krakowskiej ASPięknych na Wydziale Malarstwa i Rzeźby w pracowniach W. Jarockiego, J. Mehoffera, K. Sichulskiego, S. Filipkiewicza, S. Kamockiego i X. Dunikowskiego. Okres okupacji spędził w Wysokiem Litewskim, Kamieńcu Litewskim i w Brześciu n. Bugiem. Po wojnie przebywał w Nurcu, a od 1964 zamieszkał na stałe w Siemiatyczach. Eksterminacja ludności żydowskiej i cygańskiej, której był świadkiem w czasie wojny, znalazła odzwierciedlenie w jego twórczości. Malował portrety Żydów i Cyganów zapamiętanych z okresu młodości i okupacji. Stworzył cykl rysunków dokumentujących losy Żydów w czasie wojny (180 rysunków znajduje się w zbiorach warszawskiego ŻIH-u). Ponadto malował pejzaże, sceny rodzajowe i martwe natury. Prace swoje prezentował na wystawach indywidualnych w Siemiatyczach (1963), w Białymstoku (1964, 1967, 1970) i w Warszawie (1973). Zajmował się także projektowaniem wnętrz i pracami konserwatorskimi przy odnawianiu kościołów. Projektował i malował niszę grobową w kościele w Wołczynie, do której sprowadzono w 1938 r.trumnę Stanisława Augusta. Obszerny esej p. t. Strażnik królewskiego grobu poświęcił malarzowi Kazimierz Brandys, w którym opisał długoletnie starania malarza o pochowanie króla Stanisława Augusta na Wawelu.