Zestaw 6 exilibrisów, 1964/65 r.

LITERATURA:
- Irena Jakimowicz, Józef Gielniak w kręgu sztuki, Warszawa 1982, s. 7 (il.)


Twórczość Józefa Gielniaka była niezwykle oryginalnym zjawiskiem, które niejako powstało obok głównych nurtów w grafice. Było to spowodowane życiem w odosobnieniu ze względu na wyniszczającą artystę chorobę. Artysta urodził się w rodzinie polskich emigrantów we Francji, przyjechał do Polski w 1950, gdzie miał podjąć studia na wydziale Konsularno-Dyplomatycznym w Warszawie. Gielniak jednak szybko musiał zrezygnować ze swoich planów ze względu na chorobę płuc. W wieku 21 lat został przeniesiony do sanatorium w Bukowcu koło Kowar na Dolnym Śląsku, gdzie spędził praktycznie całe dorosłe życie. To właśnie w sanatorium przeciwgruźliczym powstała większość grafik artysty. Jego linoryty do dziś określane są przez krytyków mianem zjawiska unikalnego nawet w skali światowej. To właśnie linoryt był dla Gielniaka najważniejszą techniką, gdzie artysta używał niewielkich płyt linoleum, których bok często był nie dłuższy niż 25 cm. Twórca już na początku z niezwykłą sprawnością oraz wyczuciem formy wykorzystywał potencjał, jaki krył się w tych prostych środkach technicznych. Nieraz stosował w swoich linorytach zróżnicowane środki formalne, za pomocą których osiągał cały wachlarz niezwykłych możliwości i efektów, w które aż trudno uwierzyć, że zostały osiągnięte za pomocą paru prostych narzędzi. Co ciekawe wśród zaprezentowanych ekslibrisów znajdują się te poświęcone twórcom, których realizacje artysta cenił niezwykle wysoko, m.in. Nowosielskiego czy Panka. Artysta podziwiał ich wyrazistą linię, która była dla niego ważna również we własnych realizacjach oraz mocną wizję połączoną z dojrzałym, uniwersalnym przekazem.


W latach 1945-46 studiował w Ecole des Beaux-Arts w Valenciennes. Do Polski przejechał w 1950 roku. Artysta od 1953 nie opuszczał sanatorium Bukowiec, gdzie leczył się na gruźlicę i gdzie po blisko 20 latach pobytu zmarł. Architektura i otoczenie sanatorium były też najczęstszymi motywami jego prac, choć nie zawsze traktowanymi dosłownie. Miał 19 wystaw indywidualnych w kraju i 3 za granicą (Wiedeń, Kopenhaga, Florencja). Brał udział w wystawach zbiorowych. Od 1966 r. był członkiem Société Internationale des Graveurs sur Bois "XYLON". W 1963 r. otrzymał nagrodę na V Biennale Grafików w Lublanie, w 1966 dwie nagrody (regulaminową i fundowaną) na I Międzynarodowym Biennale w Krakowie. W 1967 otrzymał nagrodę na Międzynarodowej Wystawie Grafiki w Vancouver, a w 1972 nagrodę na II Międzynarodowym Biennale Grafiki w Fredrikstad.

OPŁATY I PODATKI:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.