PORTRET KSIĘCIA JÓZEFA PONIATOWSKIEGO, 1865 r.

POCHWALSKI Józef Kasper
Malarz, syn Kaspra Apolinarego Pochwalskiego i Heleny z Sędziałkiewiczów, żonaty z Marcjanną z Bergów, wnuk malarza Marcina Pochwalskiego. Należy do wielopokoleniowego krakowskiego rodu malarzy, którymi byli jego dziadek Marcin (1745-1800), synowie Władysław (1860-1924) i Kazimierz (1855-1940), wnukowie - Kasper (1899-1971), Stanisław (1896-1959) i Józef Mikołaj (1888-1963).
Studiował w krakowskiej Szkole Technicznej (1.10.1836-6.12.1837), gdzie uczył się rysunku u Jana Nepomucena Bizańskiego. Jego kolegą był malarz Wojciech Eljasz. Był członkiem krakowskiego cechu malarzy.
Z rodzinnej, Chrości koło Bochni, przeniósł się do Podgórza, a następnie do Krakowa. Zajmował się malowaniem kościołów i renowacją dzieł sztuki, także malarstwem sztalugowym. Za udział w rewolucji krakowskiej w r. 1846 był więziony w Wiśniczu.
W zbiorach klasztoru SS Benedyktynek w Staniątkach znajduje się drewniana łyżeczka ozdobiona symbolami patriotycznymi, wyrzeźbiona przez niego w więzieniu.