Portret księcia Józefa Poniatowskiego*), w mundurze, ze wstęgą i gwiazdą Krzyża Wielkiego Virtuti Militari, około 1815-1820

Obraz pochodzi ze zbiorów rodziny książąt Czartoryskich.

Józef Kosiński był uczniem M. Bacciarellego. Działał głównie na dworze króla Stanisława Augusta, malował przede wszystkim miniatury portretowe. Portretował również króla. Natomiast jego pierwsze datowane dzieło to portret księcia Adama Kazimierza Czartoryskiego z 1789 roku. Obok miniatur portrety olejne były głównym zajęciem artystycznym malarza. Odegrał znaczną rolę jako dydaktyk. Jego liczne dzieła, miniatury i olejne wizerunki - przechowywane są w dużej części w państwowych zbiorach muzealnych.

Józef Kosiński jest między innymi autorem portretu księcia Józefa, ukazującego go w mundurze wielkim generała dywizji, w ujęciu po kolana (olej, płótno; 111 x 83,5 cm). Obraz znajduje się obecnie w zbiorach Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie. Oferowany portret, z kolekcji Czartoryskich, wykazuje duże podobieństwo do tego portretu pędzla Kosińskiego - i w sposobie malowania, i w samym ujęciu. Natomiast głowa księcia Józefa jest w tym portrecie powtórzeniem wizerunku, jaki namalował Marcello Bacciarelli po śmierci księcia Józefa w 1813 roku (ten obraz znajduje się w Londynie, w Instytucie im. Gen. W. Sikorskiego, ze zbiorów Lanckorońskich). Podobnie, inni malarze naśladowali wizerunek stworzony przez Bacciarellego, na przykład portrecista Franciszek Paderewski (1759/1767-1819), uczeń Bacciarellego (przez niego namalowane dwa portrety księcia znajdują się w Muzeum Narodowym w Warszawie i w Oddziale Czapskich w Muzeum Narodowym w Krakowie).

*) Książę Józef Poniatowski, bratanek króla, urodził się w 1763 roku w Wiedniu. Był generałem, adiutantem cesarza austriackiego, dowódcą w wojnie polsko-rosyjskiej. Brał udział w bitwie pod Zieleńcami, w 1794 roku walczył pod rozkazami Kościuszki. Był naczelnym wodzem wojsk Księstwa Warszawskiego. Brał udział w kampanii 1809 i 1812. W czasie bitwy pod Lipskiem otrzymał godność marszałka Francji. Ranny zginął w nurtach Elstery w 1813 roku. Jego zwłoki złożono na Wawelu w 1819 roku.