KOMPOZYCJA Z KOSZULKź, 1971

Rze¼biarz, malarz, twórca kompozycji przestrzennych. Studiował w Centralnej Akademii Sztuk Pięknych w Pekinie (1950-1955) a następnie w ASP w Warszawie, gdzie w roku 1962 uzyskał dyplom w pracowni A. Kobzdeja. Uprawiał sztukę z pogranicza malarstwa rze¼by i tkaniny. Tworzył cykle, najbardziej znane to "Totemy", "Epitafia" , "Sarkofagi" i "Portrety". Pierwsze obrazy-reliefy z cyklu "Epitafia" powstały w 1970. Są to ujęte w ramy, jakby zastygłe przedmioty codziennego użytku: koszule, marynarki, płaszcze, pokryte jednolitą farbą - początkowo białą, pó¼niej czarną . Głęboka symbolika tych prac zawarta jest w idei stworzenia nowej egzystencji rzeczom już niepotrzebnym z najbliższego otoczenia i codziennego życia człowieka, rzeczom często odrzuconym, którym artysta nadaje nowy wymiar istnienia. W 1977 Łukomski był reprezentantem Polski na Biennale w Sao Paulo. Dwa lata pó¼niej wyróżniono go Nagrodą Krytyki Artystycznej im. C. K. Norwida. Literaturę dotyczącą jego twórczości uwzględnia zawiera katalog wystawy monograficznej pokazanej w roku 1996 między innymi przez Centrum Rze¼by Polskiej w Orońsku.