Podział

"(…) oddziałał mianowicie na rzeźbę polską ogromny autorytet twórczości Henry’ego Moore’a - jego sztuka na długo wypełniła horyzont polskiej wyobraźni artystycznej w zakresie rzeźby, wyznaczając granice deformacji - czerpiąc z tradycji antycznej, a także innych kręgów kulturowych, np. Ameryki prekolumbijskiej".
Janusz Kębłowski, Dzieje Sztuki Polskiej

Nazwisko Markiewicza znane jest przede wszystkim kolekcjonerom numizmatyki, zasłynął bowiem jako autor projektów wielu monet okresu PRL-u, a także medalionów okolicznościowych. Uznany za jednego z najważniejszych przedstawicieli sztuki medalierskiej w Polsce 2. poł. XX wieku artysta wypracował swój dystynktywny styl, który zasadzał się na predylekcji do upraszczana formy i poszukiwania symboli, zaskakujących skrótów myślowych.

Bazowanie na skojarzeniach i umiejętności syntezy widoczne są także w realizacjach rzeźbiarskich artysty, które stylistycznie zdają się wyrastać z dokonań kubistów. Prezentowany przedmiot to przykład wybitnych umiejętności twórcy w "ucieleśnianiu" pojęć, intuicyjnie uznawanych za niematerialne, na język sztuki.. Jego prace wpisują się w tradycję nurtu organicznego w rzeźbie abstrakcyjnej, zainicjowaną przez takich twórców jak Henry Moore, Hans Arp czy Constantin Brâncuși, które jednocześnie uchodzą za figuratywne, ilustrujące idealne i archetypiczne przedstawienia, które poprzez swoją zredukowaną formę są w stanie odsłonić treści psychologiczne i sens otaczającej rzeczywistości. Artysta, kształtując formy na wzór natury, jednocześnie unikał dosłownego naśladowania jej tworów, stworzył obiekt zachwycający bogactwem faktury i subtelnością elementów dekoracyjnych.

Medalier, rzeźbiarz i poeta jest zaliczany do ścisłej czołówki polskich artystów drugiej połowy XX wieku. W 1928 roku rozpoczął naukę w Państwowej Szkole Przemysłu Drzewnego w Kołomyi, gdzie uczył się rzeźby w drewnie. We wrześniu 1939 uczestniczył w wojnie obronnej Polski. W 1945 ukończył szkołę oficerską oraz rozpoczął studia na Akademii Sztuk Pięknych w Toruniu. Studiował u profesorów Stanisława Horno-Popławskiego oraz Tadeusza Godziszewskiego. Rozpoczął prace twórczą w Toruniu, kontynuując ją później w Warszawie. Podczas 35 lat pracy twórczej jego prace były wystawiane na ponad dwustu wystawach w kraju i za granicą, zdobywając liczne nagrody i wyróżnienia. Wiele z jego rzeźb i medali zostało zakupionych przez muzea i prywatnych kolekcjonerów z całego świata. Józef Markiewicz-Nieszcz stworzył własną, bardzo oryginalną odrębną stylistykę. Stosując prostą formę przekazu potrafił wyczerpująco przedstawić treść swoich przemyśleń. "Pierwszy pokarm", jedna z najbardziej znanych prac Józefa Markiewicza została uznana przez zarząd FAO w Rzymie za arcydzieło i wybrano ją na jeden z symboli FAO. Wizerunek dziecka ssącego pierś matki został umieszczony na medalu upamiętniającym XXX-lecie tej organizacji oraz dziesięciozłotowej monecie FAO wydanej przez Mennicę Polską. Brał udział w I Biennale Rzeźby w Metalu w Warszawie w 1968 roku, jego pracę zatytułowaną "Baza" do dziś można podziwiać w tzw. galerii samochodowej przy ulicy Kasprzaka.

PODATKI i OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.