RÓŻE, po 1920

MĘCINA-KRZESZ Józef
W latach 1877-1884 studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych, gdzie od 1882 był uczniem Jana Matejki. W roku 1884 za obraz Bitwa pod Orszą otrzymał stypendium na dalsze studia w Paryżu.Studiował w szkole J.P. Laurensa, nawiązując wiele kontaktów z artystami francuskimi. W latach 1888-1892 wystawiał swe prace na oficjalnych Salonach, a w 1889 uzyskał mention honorable za Portret E. Chojeckiego. Wykonywał ilustracje do pism „Ilustration” i „Figaro Illustré”. W 1894 wraca do kraju po 10 letnim pobycie za granicą i wielu podróżach / Włochy, Anglia, Nowy Jork/. Osiada w Krakowie. Po 1920 przenosi się na stałe do Poznania. We wczesnym okresie twórczości pod wpływem Matejki malował głównie obrazy historyczne, później także sceny rodzajowe i religijne (cykl Ojcze nasz) oraz liczne portrety. Uczestniczył w wielu wystawach w kraju i za granicą (m.in. w Paryż, Petersburgu, Kijowie, Budapeszcie, Berlinie).