Powrót

Artinfo.pl Portal Rynku Sztuki
ul. Dzielna 3, 00-162 Warszawa
tel. 022 818 94 68 | biuro@artinfo.pl

Józef PANKIEWICZ (1866 Lublin - 1940 La Ciotat, Francja)

Białe peonie, 1923

olej, płótno;
42,5 x 35,5 cm
sygnowany po lewej stronie u dołu: Pankiewicz 23,
obraz posiada pozytywną ekspertyzę pani Elżbiety Charazińskiej

Józef Pankiewicz zaczął naukę malarstwa od warszawskiej Klasy Rysunkowej, kontynuował ją w latach 1885-1886 w petersburskiej Akademii Sztuk Pięknych. W roku 1889 wyjechał po raz pierwszy do Paryża, przez następne lata podróżował dużo po Europie. W 1906 roku został profesorem Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. W czasie I wojny światowej był w Hiszpanii, a od 1919 roku osiedlił się w Paryżu, tutaj od 1925 roku kierował filią krakowskiej akademii, stając na czele środowiska malarzy, określanych od nazwy Komitetu Paryskiego, kapistami. Należał do Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka", wystawiał dużo, również w kraju. W Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych miał swoje wystawy między innymi w roku 1903, w 1913 i 1921. Jego twórczość malarska, obejmująca pejzaże, martwe natury, sceny rodzajowe, portrety, wykazuje wyraźną linię rozwoju, od naturalizmu przez impresjonizm, do fowistycznych eksperymentów. Artysta poza malarstwem zajmował się również grafiką. Prowadził kurs grafiki w krakowskiej akademii. Jego intensywne zainteresowanie tą dziedziną artystyczną przypada na lata 1895-1908. Tworzył w akwaforcie i suchej igle. Sięgał po motywy pejzażowe z Polesia, z Normandii, Bretanii, z Paryża i z Włoch. Jego działalność graficzna, podobnie jak malarska, oddziaływała na następne pokolenia artystów.
Twórczość graficzna artysty oceniana jest bardzo wysoko. Malarz szkicował motywy pejzażowe w plenerze, bezpośrednio na płycie. Jego ryciny były pełne szczególnych artystycznie rozwiązań formalnych. Umiejętnie wykorzystywał wyrazistość kreski w akwaforcie. Artysta stworzył ogółem około 100 rycin. Za każdym razem Pankiewicz dostosowywał swoje możliwości techniczne do motywu, jaki chciał zaprezentować. Nigdy nie popadał w schematyzm. Około 1906 roku wydał tekę grafik paryskich Quatorze Eaux-fortes i niebawem porzucił tę dziedzinę działalności osiągając w niej w dość krótkim czasie doskonałość.

cena wywoławcza: Informacja dostępna po wykupieniu abonamentu

Szczegółowe informacje o aukcji, na której licytowany był ten obiekt dostępne są po wykupieniu abonemantu.

Dodatkowy opis

Nota biograficzna:

PANKIEWICZ Józef
Wśród osobowości artystycznych, w które obfitowała epoka Młodej Polski, Józef Pankiewicz należy do najbardziej znanych i najświetniejszych.

Pochodził z wielodzietnej rodziny inteligenckiej, ojciec był lekarzem wojskowym. Naukę malarstwa rozpoczął na kursach wieczorowych prowadzonych przez Wojciecha Gersona. W 1884 porzucił gimnazjum i zapisał się do Warszawskiej Klasy Rysunkowej, uzyskał stypendium i rok akademicki 1885-1886 spędził w petersburskiej Akademii Sztuk Pięknych razem z Władysławem Podkowińskim. Tam nastąpiło pierwsze spotkanie ze sztuką dawnych mistrzów, których dzieła, oglądane w Ermitażu, miały zaważyć na ukształtowaniu jego malarstwa. W Warszawie, w l. 1886-1889, pozostawał wśród szermierzy naturalizmu - literatów, malarzy, muzyków i krytyków skupionych wokół redakcji czasopisma ,,Wędrowiec".

Około 1895 r. podjął pierwsze prace w zakresie technik graficznych. W 1906 został powołany na stanowisko profesora Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, gdzie zamieszkał. Letnie miesiące spędzał we Francji nad Morzem Śródziemnym, w Bretanii i w Normandii, w 1908 zaprzyjaźnił się z Pierrem Bonnardem. Malarstwu Pankiewicza w tym czasie patronowały dzieła Cézanne'a i Renoira.

Wybuch I wojny światowej zastał Pankiewicza w Pirenejach, skąd ze względu na austriacki paszport zmuszony był uciekać do Hiszpanii. W Madrycie spędził prawie pięć lat.

Obowiązki profesora w krakowskiej Akademii podjął Pankiewicz w 1922 r.; grupa jego najbliższych uczniów założy w 1923 ,,Komitet Paryski" dla zorganizowania grupowego wyjazdu do Paryża; w 1925 przekształci się on w ,,Paryską Filię" Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, działającą do 1931 r., w tym pod kierunkiem Pankiewicza do 1926 r.

W 1927 r. rząd francuski nadał Pankiewiczowi krzyż kawalerski Orderu Legion d'Honneur, a w 1933 z okazji 40-lecia twórczości rząd polski - komandorię Orderu Polonia Restituta. W latach 1928-1932 Pankiewicz pracował nad dekoracyjnymi panneaux do kaplicy Królewskiej zamku na Wawelu.

Największe zbiory dzieł Józefa Pankiewicza znajdują się w Muzeach Narodowych w Krakowie, Warszawie i Poznaniu, jak też mniejsze zespoły w wielu muzeach krajowych, zgromadzone tam w wyniku akcji Centralnej Komisji Zakupu Muzealiów przy Ministerstwie Kultury i Sztuki, nabycia w latach 1948-50 obrazów, od pasierbicy artysty Jadwigi Waydel-Dmochowskiej z likwidowanej w Paryżu pracowni Pankiewicza. Wiele prac artysty pozostaje w kolekcjach prywatnych za granicą.

biuro@artinfo.pl | www.artinfo.pl