Artinfo.pl Portal Rynku Sztuki
ul. Dzielna 3, 00-162 Warszawa
tel. 022 818 94 68 | biuro@artinfo.pl
ul. Dzielna 3, 00-162 Warszawa
tel. 022 818 94 68 | biuro@artinfo.pl
KARTA OBIEKTU
Józef PANKIEWICZ (1866 Lublin - 1940 La Ciotat, Francja)
MARTWA NATURA Z AZALIĄ I JABŁKAMI, ok. 1930 r.
Olej, płótno 74 x 60 cm
Sygn. po prawej u góry: Pankiewicz
Józef Pankiewicz uczył się malarstwa w prywatnej szkole W. Gersona, w warszawskiej Klasie Rysunkowej (1884-85 u W. Gersona i A. Kamińskiego), w Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu (1885/86) dokąd wyjechał razem z W. Podkowińskim. Wyjeżdżał do Paryża (1889, także z W. Podkowińskim), wielokrotnie do Włoch (1894 i później), Francji, w latach 1897-906 odbył podróż do Holandii, Anglii, Niemiec i Austrii, w 1914 do Petersburga, Hiszpanii (1914-19, gdzie współpracował z R. Delaunay`em). Mieszkał w Krakowie, był tam profesorem ASP (po 1906 i od 1923) wszystkie letnie wakacje spędzając na południu Francji, na wybrzeżu Morza Śródziemnego. Od 1925 przeniósł się do Paryża, gdzie działała w Paryżu filia ASP krakowskiej, skupiająca kilkunastu studentów, tzw. kapistów (mających nazwę od skrótu: K.P.- Komitet Paryski).
Pankiewicz malował portrety, martwe natury, pejzaże, zajmował się także grafiką. Jego twórczość może być ilustracją rozwoju nowoczesnego malarstwa polskiego: do czasu pierwszego pobytu w Paryżu pozostawała w nurcie modernizmu, od 1899 pod wpływem impresjonizmu francuskiego. prezentowana Martwa natura z azalią świadomie nawiązuje do malarstwa francuskiego, łącząc dekoracyjność Matisse`a (w którego martwych natura często pojawia się motyw wzorzystego obrusa) z syntetyczną forma Cezanne`a (jabłka Pankiewicza wydają się wręcz "cytatem" z obrazów Francuza).
Pankiewicz malował portrety, martwe natury, pejzaże, zajmował się także grafiką. Jego twórczość może być ilustracją rozwoju nowoczesnego malarstwa polskiego: do czasu pierwszego pobytu w Paryżu pozostawała w nurcie modernizmu, od 1899 pod wpływem impresjonizmu francuskiego. prezentowana Martwa natura z azalią świadomie nawiązuje do malarstwa francuskiego, łącząc dekoracyjność Matisse`a (w którego martwych natura często pojawia się motyw wzorzystego obrusa) z syntetyczną forma Cezanne`a (jabłka Pankiewicza wydają się wręcz "cytatem" z obrazów Francuza).
cena wywoławcza: Informacja dostępna po wykupieniu abonamentu
Szczegółowe informacje o aukcji, na której licytowany był ten obiekt dostępne są po wykupieniu abonemantu.
Dodatkowy opis
Nota biograficzna:
PANKIEWICZ Józef
Wśród osobowości artystycznych, w które obfitowała epoka Młodej Polski, Józef Pankiewicz należy do najbardziej znanych i najświetniejszych.
Pochodził z wielodzietnej rodziny inteligenckiej, ojciec był lekarzem wojskowym. Naukę malarstwa rozpoczął na kursach wieczorowych prowadzonych przez Wojciecha Gersona. W 1884 porzucił gimnazjum i zapisał się do Warszawskiej Klasy Rysunkowej, uzyskał stypendium i rok akademicki 1885-1886 spędził w petersburskiej Akademii Sztuk Pięknych razem z Władysławem Podkowińskim. Tam nastąpiło pierwsze spotkanie ze sztuką dawnych mistrzów, których dzieła, oglądane w Ermitażu, miały zaważyć na ukształtowaniu jego malarstwa. W Warszawie, w l. 1886-1889, pozostawał wśród szermierzy naturalizmu - literatów, malarzy, muzyków i krytyków skupionych wokół redakcji czasopisma ,,Wędrowiec".
Około 1895 r. podjął pierwsze prace w zakresie technik graficznych. W 1906 został powołany na stanowisko profesora Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, gdzie zamieszkał. Letnie miesiące spędzał we Francji nad Morzem Śródziemnym, w Bretanii i w Normandii, w 1908 zaprzyjaźnił się z Pierrem Bonnardem. Malarstwu Pankiewicza w tym czasie patronowały dzieła Cézanne'a i Renoira.
Wybuch I wojny światowej zastał Pankiewicza w Pirenejach, skąd ze względu na austriacki paszport zmuszony był uciekać do Hiszpanii. W Madrycie spędził prawie pięć lat.
Obowiązki profesora w krakowskiej Akademii podjął Pankiewicz w 1922 r.; grupa jego najbliższych uczniów założy w 1923 ,,Komitet Paryski" dla zorganizowania grupowego wyjazdu do Paryża; w 1925 przekształci się on w ,,Paryską Filię" Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, działającą do 1931 r., w tym pod kierunkiem Pankiewicza do 1926 r.
W 1927 r. rząd francuski nadał Pankiewiczowi krzyż kawalerski Orderu Legion d'Honneur, a w 1933 z okazji 40-lecia twórczości rząd polski - komandorię Orderu Polonia Restituta. W latach 1928-1932 Pankiewicz pracował nad dekoracyjnymi panneaux do kaplicy Królewskiej zamku na Wawelu.
Największe zbiory dzieł Józefa Pankiewicza znajdują się w Muzeach Narodowych w Krakowie, Warszawie i Poznaniu, jak też mniejsze zespoły w wielu muzeach krajowych, zgromadzone tam w wyniku akcji Centralnej Komisji Zakupu Muzealiów przy Ministerstwie Kultury i Sztuki, nabycia w latach 1948-50 obrazów, od pasierbicy artysty Jadwigi Waydel-Dmochowskiej z likwidowanej w Paryżu pracowni Pankiewicza. Wiele prac artysty pozostaje w kolekcjach prywatnych za granicą.
Wśród osobowości artystycznych, w które obfitowała epoka Młodej Polski, Józef Pankiewicz należy do najbardziej znanych i najświetniejszych.
Pochodził z wielodzietnej rodziny inteligenckiej, ojciec był lekarzem wojskowym. Naukę malarstwa rozpoczął na kursach wieczorowych prowadzonych przez Wojciecha Gersona. W 1884 porzucił gimnazjum i zapisał się do Warszawskiej Klasy Rysunkowej, uzyskał stypendium i rok akademicki 1885-1886 spędził w petersburskiej Akademii Sztuk Pięknych razem z Władysławem Podkowińskim. Tam nastąpiło pierwsze spotkanie ze sztuką dawnych mistrzów, których dzieła, oglądane w Ermitażu, miały zaważyć na ukształtowaniu jego malarstwa. W Warszawie, w l. 1886-1889, pozostawał wśród szermierzy naturalizmu - literatów, malarzy, muzyków i krytyków skupionych wokół redakcji czasopisma ,,Wędrowiec".
Około 1895 r. podjął pierwsze prace w zakresie technik graficznych. W 1906 został powołany na stanowisko profesora Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, gdzie zamieszkał. Letnie miesiące spędzał we Francji nad Morzem Śródziemnym, w Bretanii i w Normandii, w 1908 zaprzyjaźnił się z Pierrem Bonnardem. Malarstwu Pankiewicza w tym czasie patronowały dzieła Cézanne'a i Renoira.
Wybuch I wojny światowej zastał Pankiewicza w Pirenejach, skąd ze względu na austriacki paszport zmuszony był uciekać do Hiszpanii. W Madrycie spędził prawie pięć lat.
Obowiązki profesora w krakowskiej Akademii podjął Pankiewicz w 1922 r.; grupa jego najbliższych uczniów założy w 1923 ,,Komitet Paryski" dla zorganizowania grupowego wyjazdu do Paryża; w 1925 przekształci się on w ,,Paryską Filię" Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, działającą do 1931 r., w tym pod kierunkiem Pankiewicza do 1926 r.
W 1927 r. rząd francuski nadał Pankiewiczowi krzyż kawalerski Orderu Legion d'Honneur, a w 1933 z okazji 40-lecia twórczości rząd polski - komandorię Orderu Polonia Restituta. W latach 1928-1932 Pankiewicz pracował nad dekoracyjnymi panneaux do kaplicy Królewskiej zamku na Wawelu.
Największe zbiory dzieł Józefa Pankiewicza znajdują się w Muzeach Narodowych w Krakowie, Warszawie i Poznaniu, jak też mniejsze zespoły w wielu muzeach krajowych, zgromadzone tam w wyniku akcji Centralnej Komisji Zakupu Muzealiów przy Ministerstwie Kultury i Sztuki, nabycia w latach 1948-50 obrazów, od pasierbicy artysty Jadwigi Waydel-Dmochowskiej z likwidowanej w Paryżu pracowni Pankiewicza. Wiele prac artysty pozostaje w kolekcjach prywatnych za granicą.
biuro@artinfo.pl | www.artinfo.pl
Zgłoszenie chęci kupna obiektu
Zgłoszenia chęci kupna przyjmowane są od osób zalogowanych w Artinfo.pl
W przypadku braku konta prosimy o rejestrację.
W przypadku braku konta prosimy o rejestrację.
Uwaga - osoby nie pamiętające nazwy użytkownika i hasla mogą otrzymać przypomnienie na adres mailowy, użyty przy pierwszej rejestracji konta.
Prosimy wybrać poniższy link „przypomnij hasło” i wypełnić tylko pole adres e-mail.
Prosimy wybrać poniższy link „przypomnij hasło” i wypełnić tylko pole adres e-mail.
W przypadku pytań, prosimy o kontakt z naszym biurem:
22 818 94 68 (poniedziałek - piątek: 10:00 - 17:00)
email: aukcje@artinfo.pl
22 818 94 68 (poniedziałek - piątek: 10:00 - 17:00)
email: aukcje@artinfo.pl