Artinfo.pl Portal Rynku Sztuki
ul. Dzielna 3, 00-162 Warszawa
tel. 022 818 94 68 | biuro@artinfo.pl
ul. Dzielna 3, 00-162 Warszawa
tel. 022 818 94 68 | biuro@artinfo.pl
KARTA OBIEKTU
Józef PANKIEWICZ (1866 Lublin - 1940 La Ciotat, Francja)
Martwa natura z białym wachlarzem, 1909
olej, płótno; 63 x 77 cm;
sygn. i dat. l. g.: Pankiewicz 09
Wysokiej klasy dzieło artystyczne, poprzez rozbudowaną kompozycję w kilku planach, przedstawia damskie drobiazgi toaletowe rozłożone najprawdopodobniej na stole, który to przykrywa wzorzysta tkanina. Obraz wyróżnia się uporządkowaną dekoracyjnością, został namalowany w okresie, gdy malarz popełniał często temat martwej natury. W tym okresie zwracał się ku problematyce koloru. Przestrzeń w obrazie jest ukształtowana poprzez zestawienie ze sobą barw chłodnych i ciepłych.
Artysta stosuje ponadto dodatkowe rozwiązania kompozycyjne, jak deformacja optyczna, poprzez ujęcie w bliskim planie z góry blatu stołu. Krawędzie mebla odcinają się od neutralnego tła poprzez lekko rozedrgany kolor utworzony poprzez rozżółcone zielenie, błękity oraz róże. Dodatkowo krawędź stołu wydaje się podniesiona ku górze, ten efekt wydobywa dzięki wykadrowaniu tej partii. W obrazie malarz kontrastuje ze sobą materię przedmiotów, w przypadku pierwszego planu zestawia wachlarz z pawich piór z brązową oprawą. Delikatność przedmiotu jest dostrzegalna dzięki zestawieniu go sztywną rączką - różnicuje gęstość farby oraz sposób prowadzenia pędzla. Pankiewicz w ten sposób uzyskuje płynność wzorów oraz kształtów, nie rezygnując z ich pełnego zarysu. Poprzez gęste nałożenie farby na płótno odróżnia gładkie partie tkaniny od wzorzystych.
"Martwa natura z białym wachlarzem" jest autentyczną pracą Józefa Pankiewicza, można przypuszczać, że opisywany obraz jest identyczny z płótnem "Martwa natura", o niewiadomych wymiarach. Nieznane są jego losy, został wymieniony w Sprawozdaniu Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie za rok 1909, s.17, nr 580.
Oferowany obraz to wybitny przykład twórczości Józefa Pankiewicza, obrazujący drogę artystyczną malarza. [opis oparty na ekspertyzie Elżbiety Charazińskiej z dnia 29. I. 2013 r.]
Artysta stosuje ponadto dodatkowe rozwiązania kompozycyjne, jak deformacja optyczna, poprzez ujęcie w bliskim planie z góry blatu stołu. Krawędzie mebla odcinają się od neutralnego tła poprzez lekko rozedrgany kolor utworzony poprzez rozżółcone zielenie, błękity oraz róże. Dodatkowo krawędź stołu wydaje się podniesiona ku górze, ten efekt wydobywa dzięki wykadrowaniu tej partii. W obrazie malarz kontrastuje ze sobą materię przedmiotów, w przypadku pierwszego planu zestawia wachlarz z pawich piór z brązową oprawą. Delikatność przedmiotu jest dostrzegalna dzięki zestawieniu go sztywną rączką - różnicuje gęstość farby oraz sposób prowadzenia pędzla. Pankiewicz w ten sposób uzyskuje płynność wzorów oraz kształtów, nie rezygnując z ich pełnego zarysu. Poprzez gęste nałożenie farby na płótno odróżnia gładkie partie tkaniny od wzorzystych.
"Martwa natura z białym wachlarzem" jest autentyczną pracą Józefa Pankiewicza, można przypuszczać, że opisywany obraz jest identyczny z płótnem "Martwa natura", o niewiadomych wymiarach. Nieznane są jego losy, został wymieniony w Sprawozdaniu Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie za rok 1909, s.17, nr 580.
Oferowany obraz to wybitny przykład twórczości Józefa Pankiewicza, obrazujący drogę artystyczną malarza. [opis oparty na ekspertyzie Elżbiety Charazińskiej z dnia 29. I. 2013 r.]
cena wywoławcza: Informacja dostępna po wykupieniu abonamentu
Szczegółowe informacje o aukcji, na której licytowany był ten obiekt dostępne są po wykupieniu abonemantu.
Dodatkowy opis
Nota biograficzna:
PANKIEWICZ Józef
Wśród osobowości artystycznych, w które obfitowała epoka Młodej Polski, Józef Pankiewicz należy do najbardziej znanych i najświetniejszych.
Pochodził z wielodzietnej rodziny inteligenckiej, ojciec był lekarzem wojskowym. Naukę malarstwa rozpoczął na kursach wieczorowych prowadzonych przez Wojciecha Gersona. W 1884 porzucił gimnazjum i zapisał się do Warszawskiej Klasy Rysunkowej, uzyskał stypendium i rok akademicki 1885-1886 spędził w petersburskiej Akademii Sztuk Pięknych razem z Władysławem Podkowińskim. Tam nastąpiło pierwsze spotkanie ze sztuką dawnych mistrzów, których dzieła, oglądane w Ermitażu, miały zaważyć na ukształtowaniu jego malarstwa. W Warszawie, w l. 1886-1889, pozostawał wśród szermierzy naturalizmu - literatów, malarzy, muzyków i krytyków skupionych wokół redakcji czasopisma ,,Wędrowiec".
Około 1895 r. podjął pierwsze prace w zakresie technik graficznych. W 1906 został powołany na stanowisko profesora Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, gdzie zamieszkał. Letnie miesiące spędzał we Francji nad Morzem Śródziemnym, w Bretanii i w Normandii, w 1908 zaprzyjaźnił się z Pierrem Bonnardem. Malarstwu Pankiewicza w tym czasie patronowały dzieła Cézanne'a i Renoira.
Wybuch I wojny światowej zastał Pankiewicza w Pirenejach, skąd ze względu na austriacki paszport zmuszony był uciekać do Hiszpanii. W Madrycie spędził prawie pięć lat.
Obowiązki profesora w krakowskiej Akademii podjął Pankiewicz w 1922 r.; grupa jego najbliższych uczniów założy w 1923 ,,Komitet Paryski" dla zorganizowania grupowego wyjazdu do Paryża; w 1925 przekształci się on w ,,Paryską Filię" Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, działającą do 1931 r., w tym pod kierunkiem Pankiewicza do 1926 r.
W 1927 r. rząd francuski nadał Pankiewiczowi krzyż kawalerski Orderu Legion d'Honneur, a w 1933 z okazji 40-lecia twórczości rząd polski - komandorię Orderu Polonia Restituta. W latach 1928-1932 Pankiewicz pracował nad dekoracyjnymi panneaux do kaplicy Królewskiej zamku na Wawelu.
Największe zbiory dzieł Józefa Pankiewicza znajdują się w Muzeach Narodowych w Krakowie, Warszawie i Poznaniu, jak też mniejsze zespoły w wielu muzeach krajowych, zgromadzone tam w wyniku akcji Centralnej Komisji Zakupu Muzealiów przy Ministerstwie Kultury i Sztuki, nabycia w latach 1948-50 obrazów, od pasierbicy artysty Jadwigi Waydel-Dmochowskiej z likwidowanej w Paryżu pracowni Pankiewicza. Wiele prac artysty pozostaje w kolekcjach prywatnych za granicą.
Wśród osobowości artystycznych, w które obfitowała epoka Młodej Polski, Józef Pankiewicz należy do najbardziej znanych i najświetniejszych.
Pochodził z wielodzietnej rodziny inteligenckiej, ojciec był lekarzem wojskowym. Naukę malarstwa rozpoczął na kursach wieczorowych prowadzonych przez Wojciecha Gersona. W 1884 porzucił gimnazjum i zapisał się do Warszawskiej Klasy Rysunkowej, uzyskał stypendium i rok akademicki 1885-1886 spędził w petersburskiej Akademii Sztuk Pięknych razem z Władysławem Podkowińskim. Tam nastąpiło pierwsze spotkanie ze sztuką dawnych mistrzów, których dzieła, oglądane w Ermitażu, miały zaważyć na ukształtowaniu jego malarstwa. W Warszawie, w l. 1886-1889, pozostawał wśród szermierzy naturalizmu - literatów, malarzy, muzyków i krytyków skupionych wokół redakcji czasopisma ,,Wędrowiec".
Około 1895 r. podjął pierwsze prace w zakresie technik graficznych. W 1906 został powołany na stanowisko profesora Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, gdzie zamieszkał. Letnie miesiące spędzał we Francji nad Morzem Śródziemnym, w Bretanii i w Normandii, w 1908 zaprzyjaźnił się z Pierrem Bonnardem. Malarstwu Pankiewicza w tym czasie patronowały dzieła Cézanne'a i Renoira.
Wybuch I wojny światowej zastał Pankiewicza w Pirenejach, skąd ze względu na austriacki paszport zmuszony był uciekać do Hiszpanii. W Madrycie spędził prawie pięć lat.
Obowiązki profesora w krakowskiej Akademii podjął Pankiewicz w 1922 r.; grupa jego najbliższych uczniów założy w 1923 ,,Komitet Paryski" dla zorganizowania grupowego wyjazdu do Paryża; w 1925 przekształci się on w ,,Paryską Filię" Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, działającą do 1931 r., w tym pod kierunkiem Pankiewicza do 1926 r.
W 1927 r. rząd francuski nadał Pankiewiczowi krzyż kawalerski Orderu Legion d'Honneur, a w 1933 z okazji 40-lecia twórczości rząd polski - komandorię Orderu Polonia Restituta. W latach 1928-1932 Pankiewicz pracował nad dekoracyjnymi panneaux do kaplicy Królewskiej zamku na Wawelu.
Największe zbiory dzieł Józefa Pankiewicza znajdują się w Muzeach Narodowych w Krakowie, Warszawie i Poznaniu, jak też mniejsze zespoły w wielu muzeach krajowych, zgromadzone tam w wyniku akcji Centralnej Komisji Zakupu Muzealiów przy Ministerstwie Kultury i Sztuki, nabycia w latach 1948-50 obrazów, od pasierbicy artysty Jadwigi Waydel-Dmochowskiej z likwidowanej w Paryżu pracowni Pankiewicza. Wiele prac artysty pozostaje w kolekcjach prywatnych za granicą.
Informacje dla kupujących:
Artinfo.pl przyjmuje zlecenia kupna obiektów niesprzedanych na aukcji.
Formy zgłoszenia:
Polecamy skorzystanie z funkcji "ZGŁOSZENIE KUPNA" znajdującej się przy każdym obiekcie.
Przyjmujemy także zgłoszenia przez telefon i mail:
tel.: 022 818 94 68
tel. kom.: 0 601 808 148
e-mail: aukcje@artinfo.pl
biuro@artinfo.pl | www.artinfo.pl
Zgłoszenie chęci kupna obiektu
Zgłoszenia chęci kupna przyjmowane są od osób zalogowanych w Artinfo.pl
W przypadku braku konta prosimy o rejestrację.
W przypadku braku konta prosimy o rejestrację.
Uwaga - osoby nie pamiętające nazwy użytkownika i hasla mogą otrzymać przypomnienie na adres mailowy, użyty przy pierwszej rejestracji konta.
Prosimy wybrać poniższy link „przypomnij hasło” i wypełnić tylko pole adres e-mail.
Prosimy wybrać poniższy link „przypomnij hasło” i wypełnić tylko pole adres e-mail.
W przypadku pytań, prosimy o kontakt z naszym biurem:
22 818 94 68 (poniedziałek - piątek: 10:00 - 17:00)
email: aukcje@artinfo.pl
22 818 94 68 (poniedziałek - piątek: 10:00 - 17:00)
email: aukcje@artinfo.pl