NOC, 1891 r.

W prezentowanym nokturnie sygnatura - trudno czytelna gołym okiem - ujawniła się w pełni w świetle podczerwieni. Obraz podpisany jest Józef Stefan Rapacki | 1891. W znanych nam dotąd, sygnowanych pracach artysty imię Stefan nie pojawiało się. Można jednak przypuszczać, że w młodości Rapacki mógł podpisywać się inaczej, używając dwojga imion. Ponadto krój liter jest taki sam jak w innych jego sygnaturach. Także temat nokturnu często pojawiał się w jego twórczości; tylko w latach 1890-92 artysta wystawił w warszawskiej Zachęcie obrazy Zmrok, Wschód księżyca, Wieczór, Krajobraz nocny, Po zachodzie słońca, Noc letnia, Noc. Możliwe, że oferowany obraz jest jedną z tych prac.

Józef Rapacki naukę malarstwa rozpoczął w warszawskiej Klasie Rysunkowej Wojciecha Gersona. W roku 1886/87 był studentem krakowskiej Szkoły Sztuk Pięknych, a następnie kształcił się jeszcze przez dwa lata w Monachium u F. Fehra. Po studiach odbył kilka podróży do Włoch. W latach 1900-07 mieszkał w Krakowie, a od roku 1907 osiadł w Olszance k. Żyrardowa. Wiele wystawiał. Na Powszechnej Wystawie we Lwowie w 1894 r. za swoją pracę otrzymał srebrny medal a w roku 1900 został odznaczony dyplomem honorowym na Światowej wystawie w Paryżu. Najchętniej malował, utrzymane w konwencji realistycznej, nastrojowe, pejzaże. Ulubione motywy - zasnute mgłą lasy, zagajniki brzozowe porosłe liliowym wrzosem, rozjeżdżone koleinami wozów, podmokłe drogi, jesienne, puste pola - powracały w jego twórczości wielokrotnie. Ponadto malował także sceny rodzajowe, często odbywające się w pejzażu i portrety. Współpracował jako ilustrator z warszawskimi pismami: Tygodnikiem Ilustrowanym, Wędrowcem, Światem.