Tęcza, 2018 r.

Julia Curyło jest absolwentką warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, pracowni profesora Leona Tarasewicza który jako jeden z pierwszych dostrzegł dojrzałość i wyjątkowość jej sztuki (dyplom z wyróżnieniem 2009) oraz pracowni sztuki w przestrzeni publicznej prof. Mirosława Duchowskiego. W styczniu 2010 r. wygrała organizowany przez galerię Pociąg do Sztuki konkurs A19 i ozdobiła przestrzeń publiczną warszawskiego metra głośną pracą „Baranki Boże”, która stała się punktem wyjścia do zagorzałej dyskusji na temat religijności współczesnych Polaków. W listopadzie 2010 r. odniosła kolejny sukces zdobywając dwie nagrody (Grand Prix Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz nagrodę Galerii Miejskiej BWA w Bydgoszczy) w legnickich “Promocjach”. W lipcu 2011 r. otwarta została duża indywidualna wystawa Curyło „Odpusty i cudowne widzenia” w galerii Wozownia w Toruniu. Była ona poświęcona wątkom pop-religijnym w twórczości artystki.

Julia Curyło:
“Celowo, nie podążam za przyjętymi schematami, popularnymi, środowiskowymi normami. Interesuje mnie łączenie i wzajemne oddziaływanie tego, co wzniosłe z tym, co przyziemne; gram elementami kultury wysokiej i popkultury. Ciekawi mnie zarówno świat masowej wyobraźni jak i religii. Lubię, gdy obraz ma w sobie żart, dwuznaczność, czasem alegorię. I choć samo malarstwo traktuję poważnie, to moimi pracami często puszczam do widza oko