Ekshumowany, 1964 r.

"Koncepcja sztuki Juliana wypływała z Jego przekonania, że sztuka - w odróżnieniu od produkcji - realizowana być musi drogą przekształcenia wciąż tej samej materii. W ten sposób obszar sztuki odwzorowuje nowoczesny model wszechświata, który jest skończony, ale nieograniczony, a materiał, z którego Julian Boss-Gosławski tworzył swe dzieła, powiązany był w nich systemem 'pokrewieństwa'. Sztuka to uwikłanie wciąż tej samej materii w nieustanny proces jej odnawiania".
Andreas Billert

Julian Boss-Gosławski w latach 1946-1950 studiował na Wydziale Rzeźby PWSP w Sopocie i w Poznaniu. Po ukończeniu studiów został wykładowcą w poznańskiej PWSP. Należał do awangardowej grupy poznańskich artystów 4F+R. Artysta wcześnie zrezygnował z tradycyjnych materiałów rzeźbiarskich. Tworzył rzeźby z opalonego drewna i spawanego żelaza. To właśnie spawana stal i inne metale stały się głównym środkiem jego wypowiedzi artystycznej.
Na początku lat 70. XX wieku Gosławski zamieszkał w Rybitwach nad Jeziorem Lednickim, gdzie miał swoją pracownię. Andreas Billert w monograficznym eseju "Wspomnienie o Mistrzu..." pisał: "Kiedy Julian Boss-Gosławski (...) pojechał nad Jezioro Lednickie uznano to za wielką stratę dla artystycznej sceny Poznania, ale dla Niego samego było to wejście w ostatni i najważniejszy etap jego działalności artystycznej. (...) Był przede wszystkim Artystą-Filozofem. (...) [Zatroskanym przyjaciołom] odpowiadał ze śmiechem, parafrazując Diogenesa 'Nie zasłaniaj mi mojego złomu'. (...) Kiedy w wielu moich rozmowach przeprowadzonych z Julianem w Kamiennej Wieży wysłuchiwałem Jego kolejnej wizji dzieła sztuki zapytałem Go: 'Ale z czego chcesz to zrobić?' (...) wykonywał szeroki ruch ręką, co oznaczało, że zrobi z tego, co tu wszędzie leży. (...) Stanowiło to odpowiedź, kierowaną do świata ogarniętego szaleństwem postępu, opartego o produkcję coraz to nowych rzeczy z wciąż nowych materiałów, po to, aby rzeczy te przekształcać w coraz większe masy szrotu. Julian ze spawarką w ręku, pochylony nad odpadami żelaza, formułował z nich odpowiedź na ten szaleńczy świat, w którym przestał uczestniczyć". ([za:] Dorota Grubba-Thiede, Marcin Rozmarynowicz, Płomieniowanie Julian Boss-Gosławski (1926-2012), Orońsko 3-4/2013, s. 63)
Gosławski zajmował się również rzeźbiarstwem użytkowym. Przed warszawską Zachętą stoją monumentalne lampy jego autorstwa. W Poznaniu wykonał ozdobne kraty dla szkoły baletowej, Urzędu Miasta i arsenału, w Pobiedziskach pomnik Powstańców Wielkopolskich .
W latach 70. powstały takie rzeźby jak proponowany "Ekshumowany", "Hiroszima" czy cykl pancerników. Boss-Gosławski, nazywany żelaznym twórcą, mistrzem spawania, stworzył swój własny świat, świat z metalu. Złom, korozja, nieporządek, śmietnik stanowiły dla niego inspirację, dzięki ich wykorzystaniu udało mu się wypracować niepowtarzalny styl, a wraz z nim piękno, które ciągle poddawał dekonstrukcji.

Spawany kawałek po kawałku "Ekshumowany" to postać ubrana w całun z metalu, który stanowi alegoryczny pancerz bezpieczeństwa. Rzeźba przedstawia ludzką sylwetkę potraktowaną schematycznie, bez oddania szczegółów anatomicznych. Na emocje widza silnie oddziałuje skala dzieła, które jest naturalnej wielkości i może przywodzić na myśl obrazy złożonego do grobu człowieka. W rzeźbie odczytać możemy osobistą katastrofę, smutek i lęk artysty, zapewne naznaczony wydarzeniami z okresu II wojny światowej, kiedy Gosławski był świadkiem bestialstwa i śmierci jakie zadawał ludności okupant. Przyspawane do siebie fragmenty żelaza, blachy, użycie kamienia są gruntowanie przemyślaną kompozycją. Złom zastąpił tutaj Gosławskiemu klasyczne materiały, które można by wykorzystać przy tumbach grobowych , płomień palnika natomiast rzeźbiarskie dłuto. Wirtuozerię i niemal klasyczną formę pomnika nagrobnego Gosławski osiągnął w metalu, łącząc blachy, rury, stalowe płyty, którym nadawał fakturę i kolor spawarką.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.