BRODATY STARZEC W BERECIE (TYROLCZYK ?), 1901

Malarz, akwarelista i pedagog. Studia malarskie, rozpoczęte w 1869 roku w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych, a kontynuowane w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium w pracowniach Alexandra Straehubera i Johanna L. Raaba, ukończył ostatecznie - pokonując ograniczenia i wszelkie trudności wynikające z chłopskiego pochodzenia i wiążącego się z nim statusu materialnego - w roku 1882 w swej macierzystej uczelni, która po latach (1895-1909) powołała go na swego rektora i którą - po apodyktycznych rządach Matejki - reformował i skutecznie zmodernizował. Jego talent rysowniczy i ilustratorski, oczywisty już w półamatorskich pracach z okresu, gdy - jako dokumentalista oraz mierniczy - pracował na Ukrainie (w oko-licach Humania i w Odessie) oraz w Szwajcarii przy budowie linii kolejowych, eksplodował podczas przedsięwziętej w roku 1885 podróży dookoła świata. Przełomowe znaczenie dla jego kariery miały akwarele rejestrujące przebieg słynnych polowań, organizowanych w Nieświeżu przez Antoniego Radziwiłła (roku 1886, i liczne, pó¼niejsze repliki), które znalazły uzna-nie w oczach najdostojniejszego gościa księcia - ordynata: Wilhelma ks. Pruskiego (przyszłego cesarza Wilhelma II). Zaproszony przezeń do Berlina, Fałat na prawie dziesięć lat związał się z dworem pruskim, antycypując w tamtejszym środowisku pó¼niejszy sukces Wojciecha Kossaka. W niepodległej Polsce, po przejściu na emeryturę, osiadł w swej posiadłości w Bystrej na Śląsku, do końca swych dni utwierdzając swą pozycję najbieglejszego pod względem warsztatowym polskiego pejzażysty, wypowiadającego się przede wszystkim za pośrednictwem techniki akwarelowej. Bardzo wysokiej klasy artystycznej, brawurowo malowana akwarela pochodzi z najlepszego, dojrzałego okresu twórczości artysty, w którym uwolnił się on ostatecznie od wcześniejszej skłonności do imitowania w technice akwarelowej obrazów olejnych i zaczął maksymalnie wykorzystywać efekt świeżości i pozornej przypadkowości, z jaką farby wodne rozpływają się po wilgotnym podobraziu. Dzieło powstało zapewne wiosną pierwszego roku XX wieku, prawdopodobnie w Tyrolu, który był etapem podczas nieco opó¼nionej podróży poślubnej do Włoch (18 września roku 1900 Fałat poślubił Marię Luizę Comello de Stuckenfeld).