Fragments of Shadow, 1966 r.

POCHODZENIE:
- kolekcja Jamesa H. Stone'a
- kolekcja instytucjonalna, Polska

„Między jasnym a ciemnym (…) istnieje coś pośredniego, czego nie można nazwać ani jasnym, ani ciemnym, a co uczestniczy zarówno w jasności, jak i ciemności; niekiedy jest równie odległe od światła, jak od cienia, niekiedy bliższe jednego niż drugiego”. – LEONARDO DA VINCI
Julian Stańczak zajął się zagadnieniem czerni i bieli w swojej twórczości w latach 60. Było to okres szczególnego nacisku na eksplorację potencjału, jaki daje użycie oraz zestawienie ze sobą tych dwóch barw. Znamienny jest fakt, że to właśnie fascynacja cieniem i próba uchwycenia go na swoich płótnach spowodowała, że artysta wybrał te dwie barwy. Jedną z takich realizacji, w ramach której twórca malował obrazy o zredukowanej gamie barwnej oraz badał układy formalne i interakcje kształtów była praca pt. „Walking Shadows” z 1962. To właśnie wspomniany obraz stanowi pierwszą próbę podjętą przez artystę oddania tak ulotnego zjawiska, jakim jest cień, a także jego „wędrówki” uzależnionej od położenia obiektu wobec światła. Podobny temat stał się pretekstem do powstania prezentowanej na aukcji pracy – „Fragments of Shadow” z 1966. Jak opisuje prace z tej serii Marta Smolińska: „Stańczak wybrał [więc] niezwykle trudny motyw i na dodatek postawił sobie za cel oddanie cienia w ruchu czy ruchu cienia. Nie wiemy, co rzuca ów cień – to on sam, ów byt negatywny, staje się głównym i jedynym bohaterem dzieła. Jeden z badaczy tradycji obrazowania cieni w malarstwie zachodnioeuropejskim podkreśla, że o ile w rzeczywistości cień jest niestabilny i ulotny, o tyle w dziele sztuki staje się stabilny i utrwalony. Autor obrazu Walking Shadows próbuje jednak wyłamać się z tej zasady i tak ukazać tytułowy motyw, by sprawiał on wrażenie poruszenia i dążył do optycznej zmiany swego położenia” (Marta Smolińska, Julian Stańczak. Op art i dynamika percepcji, Warszawa 2014, s. 73). Zanim artysta przeniósł się do Stanów Zjednoczonych, gdzie osiągnął niezaprzeczalny sukces, jako nastolatek został deportowany na Syberię w trakcie II wojny światowej. Na skutek opisanych wydarzeń stracił władzę w prawej ręce. Wydarzenia wojenne odcisnęły piętno na artyście, a także w znacznym stopniu wpłynęły na jego sztukę. Dopiero w 1942 po uzyskaniu amnestii, Stańczak udał się wraz z rodziną na południe. W trakcie wyprawy odwiedził m.in. Pakistan czy Indie. Następnie został ulokowany w obozie dla polskich uchodźców w Ugandzie. Tamtejsze krajobrazy, a przede wszystkim kolorystyka natury miały znaczący wpływ na późniejszą malarską twórczość artysty. Jak wspominał sam twórca: „Dla mnie był to całkowicie fantastyczny fenomen, który, ku mojej radości, rozgrywał się przed moimi oczami każdego dnia. Mogłem przyglądać się, jak dżungla zmienia kolory od purpury po nieledwie czerwień, potem znowu z powrotem do niebiesko-zielonego lub czarnego. To były przepyszne barwne czary. Fascynowałem się tym dramatem i chciałem go przedstawić” (Marta Smolińska, Julian Stańczak. Op art i dynamika percepcji, Warszawa 2014, s. 14). Najważniejszą decyzją dla późniejszej twórczości artysty była przeprowadzka oraz osiedlenie się na stałe w Stanach Zjednoczonych. Julian Stańczak jest określany mianem jednego z twórców op-artu, nurtu, który swoją nazwę zawdzięcza autorskiej wystawie prac autora z 1964 pt. „Optical Art”. Autorem określenia był krytyk sztuki Donald Judd, który odwiedził wystawę artysty. Op-art stało się określeniem twórczości malarzy, którzy posługują się abstrakcyjnym językiem, a w swojej sztuce skupiają się przede wszystkim na kształtach geometrycznych oraz tworzą iluzje optyczne.

Polski malarz zamieszkały na stałe w Stanach Zjednoczonych, jeden z pionierów op-artu. W 1940 został wraz z całą rodziną aresztowany przez Sowietów i wywieziony na Syberię. Wskutek ciężkiej pracy i choroby utracił władzę w prawej ręce. Uciekł z rodziną ze Związku Radzieckiego do Afryki, gdzie zamieszkał w obozie dla uchodźców z Polski. Młodość spędził w Ugandzie gdzie pobierał pierwsze lekcje rysunku lewą ręką. Pierwszą wystawę swojej twórczości miał w Nairobi (Kenia). W 1949 wyemigrował z rodziną do Wielkiej Brytanii, gdzie rozpoczął studia na politechnice w Londynie a w 1950 przeniósł się do USA. Rozpoczął tam studia w Cleveland Art Institute, które ukończył w 1954. Następnie studiował w Yale, gdzie uzyskał tytuł Master of Art Sciences. W 1964 został profesorem malarstwa w Cleveland Art Institute w Vleveland w Ohio.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.