Patrol Krakusów w 1831 na zwiadach, 1880

Obraz jest powtórzeniem kompozycji namalowanej ok. 1866, w zbiorach prywatnych.
(K. Olszański, „Juliusz Kossak”, Wrocław 1988, s. 120, il. 178).

Malarz, rysownik, ilustrator, ojciec Wojciecha Kossaka. W latach 1842-1844 studiował prawo na uniwersytecie lwowskim i jednocześnie uczył się rysunku u Jana Maszkowskiego. Do 1850 podróżował po wschodnich kresach Polski, studiując rodzimy krajobraz i odwiedzając dwory szlacheckie, gdzie miał sposobność obserwować życie lokalnego ziemiaństwa. W tym czasie poznał Piotra Michałowskiego. W latach 1853-1855 mieszkał w Warszawie, tu zaprzyjaźnił się z W. Gersonem, F. Kostrzewskim, M. Olszewskim, H. Pillatim i J. Szermentowskim. Z Warszawy wyjechał na 5 lat do Paryża, gdzie poznał twórczość Horacego Verneta. Po powrocie do Warszawy w 1860 kierował działem artystycznym Tygodnika Ilustrowanego, był członkiem Komitetu TZSP. Lata 1868-1869 spędził w Wiedniu i Monachium, gdzie 10 miesięcy studiował w pracowni Franza Adama. W 1869 zamieszkał na stałe w Krakowie aktywnie uczestnicząc w życiu publicznym i artystycznym miasta. Był wybitnym akwarelistą, swój nieprzeciętny talent rozwijał obserwując naturę i wykorzystując temperament i wyobraźnię. Malował sceny batalistyczne, historyczne i rodzajowe. Najważniejszym motywem w jego twórczości był koń, malowany ze znawstwem i zamiłowaniem. Poza malarstwem wykonywał rysunki i ilustracje do książek, czasopism i kalendarzy.