UŁAN I DZIEWCZYNA, 1889

Obraz wystawiany i reprodukowany - bibliografia: Sto lat malarstwa polskiego 1800-1900 (dzieła artystów nieżyjących). Katalog wystawy, oprac. F. Klein, Kraków 1929, s. 28, poz. kat. 115. K. Olszański, Juliusz Kossak, Wrocław, Warszawa, Kraków, Gdańsk. Łód¼ 1988, s. 125, poz. kat. 593, il. 593.

Prezentowana akwarela będąca ilustracją do słów piosenki "Tam na błoniu rośnie kwiecie, stoi ułan na wedecie, a dziewczyna jak malina, niesie koszyk róż" była w posiadaniu bogatej, kupieckiej rodziny Fischerów z Krakowa i jako jej własność była pokazywana na wystawie "Sto lat malarstwa polskiego 1800-1900" w roku 1929 w krakowskim Pałacu Sztuki.

Juliusz Kossak - malarz i ilustrator; naukę rysunku i malarstwa rozpoczął u Jana Maszkowskiego we Lwowie, następnie uczył się sam malując z natury i kopiując dzieła wielkich mistrzów w galeriach Petersburga, Paryża i Monachium. Na jego twórczość oddziałały też kontakty z paryskim malarzem Horacym Vernetem (w latach 1855-1860) i krótka nauka (w roku 1869) u batalisty Franza Adama w Monachium. Od roku 1861 mieszkał w Warszawie, gdzie pracował jako kierownik artystyczny w "Tygodniku Ilustrowanym", a w 1870 roku przeprowadził się do Krakowa. Juliusz Kossak był znakomitym akwarelistą, rzadziej posługiwał się techniką olejną. Całą swoją twórczość związał z wizerunkiem konia - malował go w scenach historycznych, batalistycznych, rodzajowych a także portretował same konie. Był znanym i cenionym ilustratorem utworów m.in. Adama Mickiewicza, Henryka Sienkiewicza, Wincentego Pola.