Tarnopol, 1897

Juliusz Makarewicz jako student wydziału architektury politechniki lwowskiej otrzymał stypendium hrabiego Karola Lanckorońskiego na dalsze studia. Rozpoczętą naukę w akademii wiedeńskiej u C. Gripenkerla, kontynuował do 1882 roku w Monachium i w Rzymie. W 1897 roku założył wraz z A. Augustynowiczem szkołę malarstwa dla kobiet we Lwowie. Malował olejno i akwarelą, głównie sceny rodzajowe, często z życia Hucułów. Uprawiał malarstwo monumentalne, był autorem między innymi polichromii w cerkwi w Stanisławowie, na uniwersytecie lwowskim, w kościołach w Piotrkowie, w Brześciu Kujawskim, w Chorzowie, w Przeczycy. Zajmował się również projektowaniem witraży, ilustratorstwem, konserwacją dzieł. Sporadycznie podejmował temat krajobrazu. Jego dwa Pejzaże górskie znajdują się w zbiorach Muzeum Sztuki Ukraińskiej we Lwowie.