Intermezzo, około 1964 r.

W latach 1924-1929 odbył studia w krakowskiej ASP u J. Mehoffera, W. Weissa, K. Frycza i F. Kowarskiego. W 1937 r. uzupełniał studia u J. Pankiewicza w Paryżu. Od 1931 r. należał do grupy artystycznej "Pryzmat". Po wojnie osiadł na wybrzeżu, gdzie wraz z grupą innych artystów organizował PWSSP w Sopocie, w której w latach 1945-1963 kierował Pracownią Malarstwa. Współtworzył tzw. "Szkołę Sopocką", głoszącą prymat koloru w malarstwie. Od 1963 wykładał w warszawskiej ASP. Malował pejzaże, martwe natury i portrety, zaś w latach 60. XX w. twórczość jego zdominowały przedstawienia pełne fantastycznych postaci, często o charakterze groteskowym. Prace Studnickiego prezentują wielką wrażliwość i naturalny zmysł kolorystyczny artysty. Prezentowane były na licznych wystawach tak w kraju, jak i za granicą.