Pocztówka z gór, 2012 r.

W 2005 roku ukończyła Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych im. Józefa Chełmońskiego w Nałęczowie. Jest absolwentką Wydziału Malarstwa Gdańskiej Akademii Sztuk Pięknych z pracowni prof. Macieja Świeszewskiego, ze specjalizacją malarstwo ścienne i witraż w pracowni dr hab. Jacka Zdybla. W malarstwie bezpośrednią inspiracją jest dla niej człowiek, jego przeżycia i emocje z nimi związane.
Od pewnego czasu inspiracją stał się odnaleziony, stary album rodzinny. Zainteresowanie artystki konkretną fotografią wywołuje jej historia, często "fascynacja" niedoskonałościami: nieostrym, poruszonym kadrem, prześwietleniem, zbyt mocnym kontrastem, który uwypuklając jednocześnie "pochłania" szczegóły zdjęcia, śladami na fotografii powstałymi na skutek czasu, które dziś wnoszą nowy kontekst do ich odczytania. Fotografia , która zainspirowała Posiecz-Polkowską do namalowania tego obrazu pochodzi z 1920 roku. To jedyna informacja jej dotycząca. Historia zdjęcia nie jest znana. Być może nasza pamięć utrwala w obrazach to , czego nie możemy zatrzymać za pomocą naszego ciała. Dotyczy to też miejsc , które opuszczamy, jak również tych , które ulegają tak dużym zmianom, że w naszych wspomnieniach żyją dalej takimi jakimi były, otrzymując miejsce w naszej cielesnej pamięci. Znaczące dla artystki jest to, iż twarz dziecka nie jest do końca widoczna .Widzimy je jak gdyby pod światło. Sugeruje to, że patrzący musiał zmrużyć lub zasłonić oczy chroniąc je przed światłem słonecznym. Na myśl przywodzi to historię Regulusa, a tym samym XVI I paradygmatu "wyrażnego widzenia" - " patrzenia do bólu" .