Kompozycja w białym B6, 1958 r.

W późniejszym okresie artysta całkowicie odrzucił wartości emocjonalne i skupił się na materialnych cechach kompozycji, podkreślając przede wszystkim proces redukcji barwy (Obrazy białe, 1958). Jednocześnie tworzył eksperymentalne obrazy utrzymane w mgławicowej, świetlistej kolorystyce (Portrety biblijne, Erotyki, 1957-58). Ujawniona wówczas fascynacja naturą światła stała się podstawą stworzenia przez artystę koncepcji ascetycznych "obrazów pustych", w których niemal jednobarwna płaszczyzna (zamalowana metodą rozprowadzania farby dłonią po płótnie, bez użycia dodatkowych narzędzi) promieniowała własnym blaskiem (1961-65). Dalsze zainteresowanie rozwojem nauk ścisłych (światem "awizualnym" - jak mówił sam artysta), studia nad zjawiskami barwnymi, przestrzennymi i świetlnymi zaowocowały kolejnymi pracami, często łączonymi w serie, jak Poliptyki (1965) i Obrazy chemiczne - Metalepseis (1972-82). Pewnym wyłomem w tej twórczości wynikającej z intelektualnych rozważań były "obrazy szyte" - Katalipomena (1975) - monochromatyczne kompozycje z pozszywanych kawałków surowego płótna, w których Sosnowski akcentował związek sztuki z naturą, starając się przy tym zwrócić uwagę na zagrożenia cywilizacyjne. Pisał o tych pracach: "Len i bawełna to bezpośrednie produkty przemiany materii zachodzącej w roślinie, jej wymiany między ziemią a słońcem, przy której powstaje tlen, tak niezbędny dla naszej egzystencji. `Katalipomeny` stały się hołdem dla doskonałości natury - ku uwadze i refleksji widza."