Obraz szyty z cyklu Interwencje, 1981-83 r.

Prezentowana praca wybitnego abstrakcjonisty Kajetana Sosnowskiego powstała na początku lat 80., kiedy artysta rozpoczął nowy cykl obrazów szytych, zatytułowany "Interwencje". Nie był to pierwszy cykl zrealizowany w tej oryginalnej metodzie twórczej: Sosnowski stworzył również serię "Katalipomena" i systematycznie rozwijane "Układy równowartościowe". Pierwszy z nich artysta rozpoczął w połowie lat 70. - były to monochromatyczne kompozycje z pozszywanych kawałków surowego płótna, w których Sosnowski akcentował związek sztuki z naturą, starając się przy tym zwrócić uwagę na zagrożenia cywilizacyjne. Pisał: "Len i bawełna to bezpośrednie produkty przemiany materii zachodzącej w roślinie, jej wymiany między ziemią a słońcem, przy której powstaje tlen, tak niezbędny dla naszej egzystencji. ‘Katalipomeny’ stały się hołdem dla doskonałości natury - ku uwadze i refleksji widza". Sosnowski podkreślał silne związki z naturą, choć równie istotne było w tych pracach zjawisko czasu. "Ten czas wstecz, w którym rozwijały się i kwitły w słońcu i deszczu rośliny lnu, kiedy później były zbierane przez ludzi i przerabiane, aż stały się przędzą i wytkanym płótnem. Ale też i ten czas wprzód, kiedy stworzone z płótna obrazy będą pokrywać się kurzem, płowieć aż do zetlenia i pełnej destrukcji". Obrazy tworzył poprzez skośne cięcie lnianego płótna i zszywanie tak, aby "kierunki biegu struktury na dwóch częściach tkaniny zderzały się na linii szwu pod kątem". Trzy lata później artysta rozpoczął tworzenie "Układów równowartościowych", gdzie początkowo stosował proste podziały geometryczne na trójkąty o różnej kolorystyce. "Interwencje" to rozwijany na początku lat 80. cykl obrazów szytych , utrzymanych w jednym kolorze i nawiązujący do układu krzyża. W 1982 roku powstały pierwsze obrazy szyte czarne - jedne z najbardziej rozpoznawalnych przejawów stylu Sosnowskiego, poświęcone wątkom martyrologii narodu. W artykule w "Życiu Literackim" Arnold Słucki podkreślił, że "światło jest zakorzenią obsesją malarstwa Sosnowskiego, nie jest ono dlań tylko środkiem wypowiedzi, lecz celem i istotą artystycznej i intelektualnej penetracji owych obszarów ‘nieznanego’. (…) Świat zmysłów wkracza do abstrakcyjnych plansz artysty, świat fizjologii oczyszczonej, wysublimowanej do możliwych granic. (…) Ogniwem pośrednim w tych niezwykłych dla plastyka poszukiwaniach stały się częściowo teorie malarskie Władysława Strzemińskiego, pragnącego ewokować przez malarstwo swoistą energię naszych zmysłów, ich ‘powidoki’, skąd rozchodzą się dwie drogi: jedna wstecz do malarstwa figuratywnego i druga do liryki, operującej ‘czystym’ kolorem, czystym światłem. Sosnowski obrał drugą drogę i zmierza nią pracowicie do swojego artystycznego ideału". Julian Przyboś w "Kulturze" w 1965 roku pisał wręcz, iż to właśnie światło stało się dla artysty "przedmiotem jego malowania", powodując tym samym stworzenie nowej odmiany "malarstwa pozaabstrakcyjnego". Słowa poety mogą służyć za motto całej twórczości Sosnowskiego.

Studia odbył w warszawskiej ASP w pracowni Tadeusza Pruszkowskiego i Wojciecha Jastrzębowskiego w latach 1934-39. Zainteresowanie rozwojem nauk ścisłych (światem “awizualnym" - jak mówił sam artysta), studia nad zjawiskami barwnymi, przestrzennymi i świetlnymi zaowocowały pracami łączonymi przeważnie w serie. W roku 1969 artysta otrzymał Nagrodę Krytyki Artystycznej im. Cypriana Kamila Norwida.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i naliczana jest degresywnie w zależności od kwoty wylicytowanej: do 100 000 złotych (włącznie) - w wysokości 18%, a powyżej 100 000 złotych - w wysokości 15%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.