Dziewczynka, po 1940 r.

Na ukształtowanie się postawy artystycznej Kanelby silnie oddziałało środowisko Ecole de Paris. Artysta malował martwe natury, pejzaże, portrety, sceny rodzajowe i akty. Znamienne dla jego twórczości są jednak liryczne w nastroju, spontanicznie malowane studia dzieci. Artysta syntetyzował w nich formy, swobodnie kładł plamę barwną różnicując jakości fakturalne. Kształty podkreślał miękkim, miejscami zanikającym czarnym konturem. Oferowany obraz, podobnie jak większość dziecięcych wizerunków Kanelby z lat 30-40 traktowany może być, jako symbol dziecięcej niewinności, ufności i ciekawości świata, a przez doskonały warsztat i kompozycję kolorystyczną uznać go należy za jedno z najlepszych dzieł malarza. Obraz pochodzi z kolekcji p. Irene Stern z Riverdale, Nowy York. (z prawem wywozu z Polski)