Studium jesienne, 1911

Studia artystyczne odbył w latach 1902-09 w krakowskiej ASP pod kierunkiem J. Mehoffera i K. Laszczki. W okresie studiów podjął pracę w Muzeum Narodowym w Krakowie jako inwentaryzator zabytków Krakowa; zatrudnił się też w wytwórni witraży W. Skibińskiego w Warszawie. Objął ponadto posadę nauczyciela rysunków w krakowskiej Szkole Przemysłowej. Dzięki finansowemu wsparciu rodziny Czartoryskich doskonalił swe warsztatowe umiejętności we Włoszech w latach 1911-12, a w okresie 1913-14 w Monachium i Paryżu. Na stałe mieszkał w Krakowie, gdzie w 1942 r. został aresztowany i uwięziony w Oświęcimiu. Popularność osiągnął jako twórca litograficznych tek z widokami architektonicznych zabytków, poszczególnych miast i regionów Polski, a także jako autor licznych wizerunków Legionistów. W początkowej fazie swej twórczości malował pejzaże oraz akwarelowe i olejne studia roślin, a także sceny rodzajowe i obrazy religijne. Zajmował się też malarstwem dekoracyjnym, m.in. wykonał ok. 1912 r. secesyjny fryz w willi F. Kopery przy ul. Wyspiańskiego w Krakowie.
Oferowany obraz ukazuje uchwycony z podwyższonego punktu obserwacji fragment gąszczu traw, krzewów i gałązek młodych klonów. Gumowski, jako wychowanek krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, idąc za radą jej pedagogów, głównie Wojciecha Jastrzębowskiego, studiował elementy natury tworząc swoisty zielnik. Kilka lat wcześniej czynił tak Wyspiański. Zautonomizowany wycinek przyrody uległ w obrazie Gumowskiego swoistej monumentalizacji, zyskał wartości dekoracyjne zbliżając się do stylistyki secesyjnej. Podobne skojarzenia budzi gama barwna zawężona do różnorodnych odcieni zieleni i rudości.