Tragarz II [Woźnica z Prowansji], 1912

. Karol Mondral był uczniem Szkoły Rysunkowej Wojciecha Gersona i pracowni malarstwa Leona Wyczółkowskiego na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. 13 lat spędził we Francji, głównie w Paryżu, gdzie rozwijał twórczość graficzną. Uczestniczył w działalności Towarzystwa Artystów Polskich w Paryżu, podróżował po Francji, Anglii i Szwajcarii. Wyjazdy dostarczały mu inspiracji. Wśród prac znajdziemy widoki architektoniczne, pejzaże, lecz również portrety i autoportrety. Interesującym wątkiem tematycznym są sceny rodzajowe, począwszy od tych zminimalizowanych, traktowanych jako sztafaż w miejskich widokach aż po samodzielne kompozycje, najczęściej przedstawiające życie bretońskich rybaków. O wysokiej wartości sztuki graficznej Mondrala - obok bogatej tematyki i zróżnicowanych inspiracji stylistycznych - decydują nieustanne poszukiwania warsztatowe. Pod koniec 1921 powrócił do kraju i osiedlił się w Bydgoszczy; uczestniczył w życiu kulturalnym miasta, wpływając na tutejsze środowisko artystyczne. Dorobek artystyczny Mondrala był ogromny, jednakże - podobnie jak wielu artystów jego pokolenia - podczas wojny stracił niemal wszystko. Ta strata stanowiła dla Mondrala tragiczny cios, po którym prawie całkowicie zawiesił działalność twórczą.