Matka Boska z Dzieciątkiem

Rzeźbiarz i konserwator, a także historyk sztuk, studia rzeźbiarskie rozpoczął pod kierunkiem dwóch najwybitniejszych rzeźbiarzy epoki - Xawerego Dunikowskiego i Konstantego Laszczki. Edukację artystyczną kontynuował w rzymskiej Accademia delle Belle Arti. Wszechstronnie przygotowany artysta, zajmował się zarówno twórczością własną, jak i działalnością konserwatorską. W okresie międzywojennym wykonał szereg prac konserwatorsko - dekoracyjnych, m.in. rozety stropu sali Senatorskiej na Wawelu, projekty "głów wawelskich" oraz prace związane z architekturą. W czasie okupacji w skutek wysiedlenia przez Niemców z Wawelu, gdzie mieszkał od 1936, stracił prawie cały przedwojenny dorobek artystyczny. W 1940 roku, wraz z prof. Jareckim interweniował w niemieckim zarządzie Wawelu w sprawie uratowania i przewiezienia z Wawelu rzeźb Xawerego Dunikowskiego, po jego aresztowaniu przez Niemców. Po wojnie, głównie w latach sześćdziesiątych, był także autorem ważnych realizacji konserwatorskich. Jego rzeźby, powstające na potrzeby oficjalnych zamówień państwowych, mieściły się w obowiązującej, dla czasów ich powstania, stylistyce.