Bez tytułu, 1970 r.

Kazimierz Mikulski był artystą, który szybko wypracował rozpoznawalny i niezwykle oryginalny styl. Zaliczany do przedstawicieli malarstwa metaforycznego, tworzył prace przesycone liryzmem i poetyckim charakterem. W swojej twórczości odwoływał się do logiki marzenia sennego, szczególnie chętnie wykorzystywał ulubione motywy, które powtarzają się w jego twórczości. Należały do nich postacie smukłych, młodych kobiet, ale także ptaków, motyli, stylizowanych roślin czy drzew.

Podobnie jak zaprezentowana praca, twórczość Mikulskiego ujmuje prostotą dekoracyjnych form. Dwie przedstawione postacie kobiece zostały ujęte w sposób umowny - artysta operuje przede wszystkim płaską plamą barwną i precyzyjnym rysunkiem. Poprzez zastosowanie charakterystycznych środków wyrazu kobiety przypominają manekiny otoczone poszczególnymi przedmiotami przywodzącymi na myśl rekwizyty. Podobnie jak w swoim malarstwie, twórca podkreśla liryzm pracy ciepłą, wyważoną kolorystką. Bezpośredniej inspiracji można doszukiwać się w fakcie, iż Mikulski był nie tylko malarzem, lecz także scenografem i kierownikiem artystycznym Państwowego Teatru Lalek "Groteska" w Krakowie.

Mikulski był artystą, którego interesowało wnętrze i sam kreował otaczającą go rzeczywistość, zdającą się być niezwykle bliską światu z jego prac. Jak wspomniał Mieczysław Porębski w katalogu wystawy Mikulskiego w Zachęcie w 1963 roku: "Porusza się wolno, z wyraźnym ociąganiem; spóźnia się zawsze z tolerancją mniej więcej godziny; zbiera książki, płyty i pewne szczególnie go interesujące przedmioty: kolorowe kulki różnej wielkości, dzwoneczki, niektóre zabawki oraz starannie dobrane obiekty tzw. złego gustu" (Mieczysław Porębski, "Kazimierz Mikulski", katalog wystawy w Zachęcie, Warszawa 1963, s. nlb.).


Od 1938 studiował malarstwo pod kierunkiem P. Dadleza i K. Sichulskiego w ASP w Krakowie. W czasie okupacji kontynuował naukę u Fryderyka Pautscha w Kunstgewerbeschule. Po zakończeniu wojny uczył się w latach 1945-46 aktorstwa i reżyserii w Studio Dramatycznym przy Teatrze Starym w Krakowie, jednocześnie w 1945 roku ukończył Warsztat Filmowy Młodych. Był członkiem Grupy Krakowskiej, uczestniczył w Wystawach Sztuki Nowoczesnej w Krakowie i w Warszawie. Zajmował się malarstwem, rysunkiem, scenografią i aktorstwem (występował w konspiracyjnym teatrze Tadeusza Kantora oraz po wojnie w jego teatrze Cricot 2), pisał wiersze. Malarstwo artysty klasyfikowane jest jako surrealistyczne, metaforyczne, oniryczne. Ulubione motywy to piękne kobiety, zwierzęta, kwiaty traktowane umownie, wypełniające przestrzeń obrazu.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.