PEJZAŻ ABSTRAKCYJNY

Studia malarskie rozpoczął Kazimierz Mikulski w krakowskiej Akademii, po wybuchu wojny kontynuował naukę w Kunstgewerbeschule, gdzie poznał Tadeusza Kantora oraz innych artystów, którzy stworzyli później Grupę Krakowską. Lata 40. to czas plastycznych eksperymentów w twórczości Mikulskiego. Po 1947 roku rezygnuje on z figuratywności i zwraca się ku metaforze. Powstaje wtedy cykl obrazów, inspirowanych sztuką Yvesa Tanguy, Joana Miró, Paula Delvaux, do których należy Pejzaż abstrakcyjny

Kazimierz MIKULSKI (1918-1998)
Malarz, aktor, reżyser, scenograf. Od roku 1938 studiował malarstwo w Akademii krakowskiej pod kierunkiem Pawła Dadleza i Kazimierza Sichulskiego. Następnie, w okresie okupacji, kontynuował naukę w działającej oficjalnie Kunstgewerbeschule pod okiem Fryderyka Pautscha. Po wojnie, w latach 1945-46, uczył się aktorstwa i reżyserii w Studiu Dramatycznym przy Starym Teatrze w Krakowie. Tuż po wyzwoleniu należał do Grupy Młodych Plastyków, a w roku 1957 został członkiem reaktywowanej wówczas Grupy Krakowskiej. Podobnie jak inni artyści skupieni w obu grupach, a przede wszystkim wokół przewodzącego im Tadeusza Kantora, brał udział w wystawach sztuki nowoczesnej(Kraków 1948-49, Warszawa 1957 i 1959). Przez wiele lat współpracował z teatrem "Cricot 2". W latach 1948-1979 pracował jako scenograf i kierownik plastyczny Państwowego Teatru Lalki i Maski "Groteska" w Krakowie. Prace artysty znajdują się w zbiorach muzealnych i prywatnych w Polsce i za granicą.