PRZEBUDZENIE WIOSNY,[KRÓLEWNA SZCZĘŚCIA], 1891 (?)

Bardzo dekoracyjny, efektowny obraz Przebudzenie wiosny jest zapewne tożsamy z prezentowanym w roku 1901 w warszawskiej Zachęcie, dziełem artysty Królewna szczęścia. Potwierdza to łacińska sentencja znajdująca się na łuku arkady Omnia Felicitas Gaudeat Humanum Genus (Wszelka szczęśliwość cieszy ród ludzki). Płótno to jest najwcześniejszą pracą z całej serii powstałych później, dekoracyjnie potraktowanych portretów: Opowieść fal, Królewna magicznego kryształu, Paw, Portret Bronisława Bryknera. Mimo umieszczonej wyraźnie na obrazie daty trudno zgodzić się z takim datowaniem. Płótno powstało zapewne w Petersburgu, ale już po ukończeniu studiów przez artystę. Prawdopodobnie data została źle odczytana i mylnie poprawiona podczas zabiegów konserwatorskich, którym obraz został poddany po przejściach wojennych.
Kazimierz Stabrowski - malarz, rysownik i pedagog. Od roku 1887 uczył się w Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu. Jego studenckie prace kilkakrotnie odznaczane były medalami Akademii. W 1893 odbył podróż do Palestyny w związku z malowaniem obrazu dyplomowego Mahomet na pustyni, za który otrzymał wielki złoty medal. Pomimo ukończenia studiów pozostawał nadal w Petersburgu i kształcił się w pracowni I. J. Riepina. W 1897 wyjechał do Paryża i kontynuował edukację w Académie Julian u B. Constansa i J. P. Laurensa. Rok później wrócił do Petersburga. Na Wystawie Powszechnej w Paryżu w 1900 za obraz Cisza na wsi został odznaczony wielkim srebrnym medalem. Uczestniczył w wielu wystawach międzynarodowych, m.in. w Monachium, Wiedniu, Paryżu, Wenecji. Miał również wystawy indywidualne w Warszawie, Poznaniu, Łodzi i Petersburgu. Od roku 1902 był członkiem Towarzystwa Artystów Polskich Sztuka. W 1903 zamieszkał w Warszawie, a miesiące letnie spędzał w majątku Dłużniewo na Łotwie. Był jednym z inicjatorów powstałej w 1904 Szkoły Sztuk Pięknych w Warszawie i pierwszym jej dyrektorem. Bardzo wiele podróżował: w latach 1909-13 był we Francji, Niemczech, Finlandii, Szwecji, Włoszech, Hiszpanii i na Wyspach Kanaryjskich. Po I wojnie światowej, którą spędził w Petersburgu wyjeżdżał do Grecji, Turcji, Maroka, Bośni, Szwecji i Norwegii. Plonem tych podróży była niezliczona ilość pejzaży, które malował zarówno olejno jak i pastelami. We wcześniejszym okresie twórczości malował kompozycje fantastyczno-symboliczne (cykl Pochód burzy) i dekoracyjnie traktowane portrety, w których odzwierciedlały się wpływy rosyjskiego symbolisty M. Wrubla.