Akt na sofie

Kiejstut Bereźnicki wypracował własną formułę malarstwa i rozpoznawalny styl artystyczny. Na swoich płótnach nieraz wchodził w dialog z dawnymi mistrzami i przekładał ich twórczość na współczesny język sztuki. Wykonywał autorskie wersje tradycyjnych tematów, a na jego obrazach pojawiają się przede wszystkim motywy martwych natur, uczt, sceny mitologiczne oraz portrety, podwójne i zbiorowe.
Krytycy nieraz określali twórcę mianem "neotradycjonalisty w obrębie neofiguracji". Jego płótna sprawiają wrażenie poetyckich realizacji z typizowanymi postaciami, co nadaje pracom ponadczasowy oraz monumentalny charakter. Wynika to po części z uproszczonego, jednocześnie realistycznego i umownego potraktowania sylwetek ludzkich. Na obrazach można wyczuć tajemniczą atmosferę wnętrz oraz relacji pomiędzy bohaterami. Jak określa autora jego przyjaciel Paweł Huelle, jest on "malarzem ciszy". Pisarz dodaje, że "patrząc na obrazy Bereźnickiego, widzę w nich zaproszenie do medytacji. Ich rytm, ich wewnętrzna cisza, wreszcie nieustanne pogłębianie kilku zaledwie, ale niesłychanie ważnych motywów egzystencji, są jak powrót do źródeł" (Paweł Huelle, Kiejstut Bereźnicki: Malarstwo i rysunek, Państwowa Galeria Sztuki, Sopot 2001, s. nlb.).
Prace artysty znajdują się w zbiorach m.in. Muzeów Narodowych w Warszawie, Poznaniu, Gdańsku i Krakowie, Narodowej Galerii Sztuki Zachęta, Państwowej Galerii Sztuki w Sopocie oraz licznych galeriach zagranicznych, a wśród nich Musée d'Art Moderne de la Ville de Paris czy Städtische Kunstgalerie w Bochum.


Studiował w PWSSP w Gdańsku, gdzie w 1958 uzyskał dyplom w pracowni prof. Stanisława Teisseyre'a. Od 1960 pracuje w tej uczelni, od 1982 prowadząc własną pracownię malarstwa. W latach 1981-84 pełnił funkcję prorektora. Od 1984 jest profesorem. Uczestniczy w wystawach od 1959, osiągając liczne sukcesy, jak: I nagroda na Ogólnopolskiej Wystawie Młodego Malarstwa, Sopot 1965, złoty medal na VI Festiwalu Sztuk Pięknych, Warszawa 1968, nagroda na III Międzynarodowym Triennale Malarstwa Realistycznego, Sofia 1979. Uczestniczył ponadto m. in. w III Biennale Młodych, Paryż 1963 i VIII Biennale w Sao Paulo 1965, miał liczne wystawy indywidualne w kraju i za granicą. Odwołuje się do realizmu, co więcej, do sztuki dawnej o lokalnym, gdańskim rodowodzie i wyrazie. Tworzy archaizowane w tym nastroju martwe natury, uczty, sceny mitologiczne i alegorie, ale przede wszystkim hieratyczne mieszczańskie portrety, często podwójne i zbiorowe. Początkowo rozgrywający swe kompozycje w niemal monochromatycznych gamach barwnych, w latach 80. rozjaśnił i urozmaicił paletę, zwłaszcza w kompozycjach religijnych i serii "karnawałów". Podobnie w latach 90. powstała seria różowo-brązowych martwych natur.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.