Uczta weselna III, 2006-2008 r.

Obraz ukazuje tytułową ucztę weselną: nowo poślubiona para siedzi przy stole w towarzystwie dwóch kobiet i dziecka, usadzonego bezpośrednio na blacie, unoszącego sweterek na podobieństwo welonu panny młodej. Pozostała trójka bohaterów sprawia wrażenie właśnie przybyłych - kobiety zdejmują kapelusze, trzymają w dłoniach kartki, może zaproszenia? Sama "uczta" sprowadza się do skromnego poczęstunku, składającego się z kilku ciast i karafki wina. Wszyscy zdają się pogrążeni w głębokim zamyśleniu, wręcz nieobecni. Bożena Kowalska określiła postacie Bereźnickiego jako "odindywidualizowane i posągowo znieruchomiałe". Niewątpliwie ich odrealnienie bezpośrednio wpłynęło na zbudowanie wrażenia dystansu pomiędzy ich światem a światem rzeczywistym. Z kolei Paweł Huelle dopatrywał się tajemnicy zawartej w obrazach tego artysty i widział w nich moc pozostawiania w obiorcy, trwałego osadu", wrażenia nieuchwytnego i nieprzekładalnego na słowa. Uczucie niedopowiedzenia jest efektem zamierzonym przez autora, twierdzącego, że malowanie scen rodzajowych pozwala mu rozmawiać z utraconymi ludźmi, z którymi wcześniej nie był w stanie się porozumiewać ze względu na trudność z wyrażaniem emocji. W tym świetle "Uczta weselna III" może zostać odczytana jako intymny zapis tęsknoty za ludźmi i wydarzeniami, które bezpowrotnie przeminęły.

Studiował w PWSSP w Gdańsku, gdzie w 1958 uzyskał dyplom w pracowni prof. Stanisława Teisseyre'a. Od 1960 pracuje w tej uczelni, od 1982 prowadząc własną pracownię malarstwa. W latach 1981-84 pełnił funkcję prorektora. Od 1984 jest profesorem. Uczestniczy w wystawach od 1959, osiągając liczne sukcesy, jak: I nagroda na Ogólnopolskiej Wystawie Młodego Malarstwa, Sopot 1965, złoty medal na VI Festiwalu Sztuk Pięknych, Warszawa 1968, nagroda na III Międzynarodowym Triennale Malarstwa Realistycznego, Sofia 1979. Uczestniczył ponadto m. in. w III Biennale Młodych, Paryż 1963 i VIII Biennale w Sao Paulo 1965, miał liczne wystawy indywidualne w kraju i za granicą. Odwołuje się do realizmu, co więcej, do sztuki dawnej o lokalnym, gdańskim rodowodzie i wyrazie. Tworzy archaizowane w tym nastroju martwe natury, uczty, sceny mitologiczne i alegorie, ale przede wszystkim hieratyczne mieszczańskie portrety, często podwójne i zbiorowe. Początkowo rozgrywający swe kompozycje w niemal monochromatycznych gamach barwnych, w latach 80. rozjaśnił i urozmaicił paletę, zwłaszcza w kompozycjach religijnych i serii "karnawałów". Podobnie w latach 90. powstała seria różowo-brązowych martwych natur.

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.