Domy, 1957 r.

Początkowo studiował w krakowskiej ASP pod kierunkiem I. Pieńkowskiego. Należał do grupy Formistów, z którą wystawiał w latach 20-tych w Krakowie, Warszawie, Poznaniu i Lwowie. Studia artystyczne kontynuował w latach 1924-1927 w Akademii Lothe`a w Paryżu. Po powrocie do kraju zamieszkał w Warszawie, gdzie prezentował swoje prace w IPS, a także w Salonie Garlińskiego. Brał udział w ekspozycji awangardowej grupy "Praesens". W trakcie Powstania Warszawskiego praktycznie spłonął cały jego dorobek. Po wojnie zamieszkał w Krakowie. Był wybitnym przedstawicielem "École de Paris", łączącym formułę wypracowaną przez Cezanne`a z elementami polskiego folkloru. Malował zrytmizowane, geometryczne pejzaże. Stosował wąską paletę barwną. Czerpał inspiracje ze sztuki ludowej, poddając elementy obrazu prymitywizującej stylizacji. Jego obrazy znajdują się w galeriach sztuki polskiej XX wieku m.in. w Muzeum Narodowym w Krakowie oraz w Muzeum Narodowym w Kielcach.