Pastwisko, 1951 r.

Artysta jest jednym z nielicznych przedstawicieli awangardy dwudziestolecia, którzy po wojnie mogli kontynuować pracę twórczą. Prezentowany obraz "Pastwisko" może posłużyć za reprezentatywny przykład konsekwencji artystycznych poszukiwań artysty, który w latach dwudziestych stał w pierwszym szeregu polskiej awangardy. "Pastwisko" łączy w sobie kubizujący sposób myślenia o płaszczyźnie obrazu i schematy malarstwa ludowego, którymi Winkler inspirował się właściwie od początku swojej kariery. Wpływ ludowości i prymitywizmu daje o sobie znać m.in. w sposobie modulowania perspektywy. Kompozycja obrazu oparta jest na literze V. Wyważony układ form jest podkreślony przez stonowaną, ograniczoną do trzech głuchych barw (błękitu, zieleni i brązu) kolorystykę. Konrad Winkler był nie tylko malarzem, ale też krytykiem i teoretykiem sztuki. Należał do Formistów i był historiografem grupy. Jeszcze w młodości zetknął się z Tytusem Czyżewskim, który wywarł istotny wpływ na wybór życiowej drogi Winklera. Artysta studiował początkowo historię sztuki we Lwowie, ale w 1916 roku przeniósł się do Krakowa. W 1917 związał się z grupą Ekspresjonistów Polskich, przemianowaną późnej na Formistów. W latach 1919-21 redagował razem z Tytusem Czyżewskim i Leonem Chwistkiem pismo "Formiści", które miało za zadanie propagowanie nowego kierunku w sztuce i literaturze. Od 1924 roku studiował w Paryżu na Académie Lhote. W dwudziestoleciu znany był nie tylko jako malarz, ale także sportowiec. W 1910 roku w współorganizował Krakowski Klub Szermierzy, działał w AZS Kraków i uczestniczył w Igrzyskach Olimpijskich w Paryżu w 1924 r.