Ziębice, 2008

Ur. w 1975 roku. Absolwent Międzywydziałowych Indywidualnych Studiów Humanistycznych Uniwersytetu Warszawskiego (2004) oraz Szkoły Reportażu Collegium Civitas. Był stypendystą Ambasady Francji w Warszawie (2006), Asia-Europe Forum (2007), Visegrad Fund (2008), Szwajcarskiej Fundacji dla Kultury Pro Helvetia (2009), Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2009) oraz Marszałka Województwa Pomorskiego (2010). W swoich działaniach artystycznych wykorzystuje różne media, głównie fotografię i wideo. Działa na pograniczu sztuk wizualnych i dokumentu. W latach 2006-2007 był kuratorem Galerii Yours w Warszawie i kuratorem generalnym festiwalu Transfotografia 2007 w Trójmieście. Jego prace znalazły się na wystawach na Biennale Fotografii w Poznań (2003), w Whitespace w Zurychu (2010).

Paradoks Fermiego to termin określający wyraźną sprzeczność pomiędzy wysokimi oszacowaniami prawdopodobieństwa istnienia pozaziemskich cywilizacji i brakiem jakichkolwiek obserwowalnych śladów ich istnienia. Definicja zakłada się, że wielkość i wiek Wszechświata sugerują, że powinno istnieć wiele zaawansowanych technicznie pozaziemskich cywilizacji. Jednak brak dowodów ich istnienia przeczy takiemu rozumowaniu. Zatem albo początkowe założenia są nieprawidłowe i zaawansowane technicznie życie jest znacznie rzadsze niż się sądzi, albo metody obserwacji są niekompletne i ludzkość jeszcze ich nie wykryła, albo metody są błędne i cywilizacja ludzka poszukuje niewłaściwych śladów. Krzysztof Miękus w dość przewrotny sposób komentuje tę naukową teorię. Fotografując Park Jurajski w Ziębicach, odniósł się do mitu o potworze Loch Ness, innym, lokalnym obcym. Jego wyłaniająca się z zielonej od glonów tafli wody, plastikowa głowa jest zarazem tak upragnionym znakiem potwierdzającym istnienie "obcego", jak i ironicznym "dowodem" hochsztaplera.