8 MANNEQUINS DE L'AGENCE CHRISTA MODELING, PHOTOSYNTHESE', 1975 r.

Od połowy lat 70. XX w. Krzysztof Pruszkowski tworzy fotografie przy pomocy własnej metody, zwanej "fotosyntezą". Metoda "fotosyntezy" polega na wielokrotnym nakładaniu na siebie zdjęć o zbliżonej tematyce, wykonanych w niewielkich bądź w znacznych odstępach czasu. Uzyskane w ten sposób obrazy zostają pozbawione wyrazistego konturu, zostają odrealnione i zyskują pewną magiczną tajemniczość. Według Pruszkowskiego, w przeciwieństwie do nudnej fotografii w "monopozie","fotosynteza", czyli fotografia w "multipozie", jest systemem, w którym na jednym obrazie fotograficznym możemy pokazać równocześnie wiele rzeczy, które są podobne w swej formie lub też mają ze sobą jakiś inny związek myślowy. Fotosynteza daje formę plastyczną sztuce konceptualnej. Pruszkowski mówi, że fotografuje rzeczy, których nigdy nie było, których nie ma i których sobie nie wyobraził, których nikt inny sobie nie wyobraził, a mimo wszystko materializują się one w obrazie, który sam w sobie nabiera istnienia. Przez spojrzenie warstwowe chce przełamać rutynowy, powierzchowny ogląd rzeczy i zmusić widza do spojrzenia poza fizyczną powierzchnię analizowanego przedmiotu. Dzięki obrazom fotosyntetycznym Pruszkowskiego, przenikającym do podświadomości, widz staje się trochę bardziej swobodnym, indywidualnym i pojedynczym w ocenie zjawisk otaczającego go świata. Obrazy, które ogląda widz, są bardzo otwarte, tak że w każdej chwili może on "wejść w nie", zatracić się w ich głębi, ale także, zależnie od swego stanu emocjonalnego i woli, może on w każdej chwili oderwać się od oglądania obrazu i powrócić do otaczającej go rzeczywistości. Pierwsze z najbardziej znanych zdjęć Krzysztofa Pruszkowskiego wykonane metodą fotosyntezy przedstawia portret kobiety złożony z twarzy 8 modelek ze sławnej paryskiej agencji Christa-Modeling. Powstało w 1975 roku. Dzięki wielokrotnej ekspozycji na jednym kadrze negatywu doskonale widać, jak niewiele różniły się twarze modelek wybieranych do agencji.
W latach 1960-65 studiował na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. Dwa lata później wyjechał do Francji. Od lat 90. mieszka i pracuje w Paryżu i Kazimierzu Dolnym. W 1977 powstał pierwszy jego znany cykl o reportażowo-socjologicznym wyrazie, choć akcentowanych walorach fotogenicznych - Barierka. Od 1984 roku artysta realizuje własną ideę artystyczną nazwaną fotosyntezą, polegającą na wielokrotnym nakładaniu i naświetlaniu zdjęć bliskich sobie tematycznie i formalnie, której celem jest obraz syntetyczny. Ta metoda, ma swoje źródła zarówno w fotograficznych portretach z początku XX w. Alvina Langdona Coburna i trochę późniejszych Laszlo Moholy-Nagy’a, jak i w koncepcji poszukiwania syntezy istniejącej w malarstwie renesansowym (m.in. Leonardo da Vinci) i symbolicznym (Paul Gauguin).

PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i wynosi 18%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite". Dla ceny wylicytowanej o równowartości do 50 000 EUR stawka opłaty wynosi 5%. Opłata ustalana jest przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłoszonego przez NBP w dniu poprzedzającym dzień aukcji.