Projekt scenografii - praca dwustronna

"Uczony, filozof, matematyk, logik, pedagog, malarz-nowator i pełen temperamentu pisarz, to wszystko mieści się w tym jednym człowieku i jakby wzajem warunkuje. Stwarza czarujący nadmiar i przekrwioną pełnię. Jest w niej zaiste coś - leonardowskiego. Gdy przeglądam szkice Chwistka: kolorowane akwarele, rysunki piórkiem i ołówkiem, zawalające w musującym bezładzie szuflady jego biurka - ciągle nasuwają mi się pod ręce kartki, kartony, świstki, z jednej strony zasnute szyfrem symbolicznego znaczkowania, na drugiej grające barwą, gnące się fantastyką linii, tchnące ciepłem artystycznego przeżycia. I nie mogę nie myśleć, że jest to symbol bogactwa i osobliwości człowieka, który zamyka w sobie, kojarzy sprawy niby sprzeczne, niby niepogodzone, wykluczające się dziedziny zainteresowania"
Tymon Terlecki, Leon Chwistek, "Tygodnik ilustrowany" 1933, nr 2

Leon Chwistek był postacią nietuzinkową. Matematyk, ceniony przez Bernarda Russella filozof, plastyk żywo uczestniczący w życiu artystycznym Krakowa i Lwowa, awanturnik skłonny do pojedynków, bawidamek i skandalista - to tylko niektóre z jego twarzy. Artystyczne zainteresowania zaprowadziły go w 1903 roku do krakowskiej ASP, gdzie jako wolny słuchacz kształcił się pod okiem Józefa Mehoffera. Mocno oddziałał na niego pobyt w Wiedniu w roku 1910. Lata 1913-14 to okres studiów artysty w Paryżu. W trzy lata po powrocie do Polski roku założył ugrupowanie Ekspresjonistów Polskich (przemianowane później na Formistów). W czasie gdy Formiści zaczęli oscylować wokół poetyki futurystycznej, Chwistek skupił się na tworzeniu nowej teorii sztuki. Estetyczne i intelektualne poszukiwania doprowadziły go do sformułowania pojęcia "strefizmu" i wypracowania w swojej myśli filozoficznej kategorii wielości rzeczywistości. Równolegle pracował nad zagadnieniem teorii teatru i postulował reformę praktyk wystawienniczych. Chciał wykluczyć z teatru zamknięcie pola sceny i wprowadzić widza w przestrzeń spektaklu. Dorobek malarski Chwistka to przede wszystkim portrety, akty, kompozycje figuralne oraz widoki miast.