Bez tytułu, około 1984 r.

"Tarasewicz nie mówi o obrazach; mówi o kolorze, że wypełnia przestrzeń marzenia. Marzenie nie zna ram. Jest nieskończone jak wszechświat. Jak dzieło Boga, niemożliwe do ogarnięcia ni wzrokiem, ni myślą. Nawet w kościele -a w wypadku Tarasewicza raczej w cerkwi, gdzie symbole Bożego dzieła otaczają nas z wszystkich stron, ciasno wypełniając nawy i sklepienie, łuki i pendentywy, kolumny i absydy - obcujemy zaledwie z fragmentem. Z modelem zbudowanym przez człowieka i dla człowieka, pozwalającym - dzięki darowi abstrakcyjnego myślenia - na dotarcie do istoty wszechrzeczy. Każdy z obrazów przedstawia zaledwie fragment. Podpowiada istnienie dalszego ciągu poza granicą płótna i ramy. Podpowiada, że dalej rozciąga się nieskończoność. Wyjście poza ramę i poza płótno, zagarnięcie ścian galerii, mieszkania, fasady budynku, kolumn i podłogi pozwala na wejście do wewnątrz obrazu, jak do cerkwi, ale nie zmienia poczucia fragmentaryczności dzieła. Mamy do czynienia z modelem wykonanym w takiej skali, na jaką pozwalają warunki. Przestajemy obcować z lustrem poznawalnego świata; dotykamy jego esencji budowanej tylko kolorem. Tarasewicz podsuwa nam kolor jako substancję namacalną, która przeciska się przez szpary w deskach, staje się spoiwem muru, łącznikiem między tym, co wewnątrz, i tym, co na zewnątrz obrazu pomyślanego jako fragment nieskończoności. Zawsze tylko fragment. Całość można zobaczyć w marzeniu" (Anda Rottenberg, Kolor wypełnia przestrzeń marzenia, Dobre wnętrze, 2005 nr. 6 s. 115).

Mieszka i tworzy w rodzinnej wsi Waliły na białostocczyźnie. Studiował na warszawskiej ASP. Dyplom uzyskał w 1984 roku w pracowni prof. Tadeusza Dominika. Zadebiutował w warszawskiej galerii Foksal w 1984. Współpraca z galerią Foksal umożliwiła artyście zaprezentowanie swoich prac europejskiemu odbiorcy. Począwszy od wystawy indywidualnej w Galleria del Cavallino w Wenecji trwa zainteresowanie twórczością artysty marszandów i kolekcjonerów z Europy i USA. Już w 1988 prace Tarasewicza prezentowane były na w ramach weneckiego Biennale na wystawie Aperto`88. Laureat wielu nagród, między innymi "Jana Cybisa", "Nagrody Nowosielskich". Wczesne obrazy artysty przypominały pejzaże, z których eliminował stopniowo "zbędne" elementy, proponując bardzo osobistą wersję natury. W pracach z ostatnich lat przełamuje formalne ograniczenia malarstwa do przestrzeni rozpiętego na ramie płótna. Często korzysta z możliwości wyjścia poza ramy blejtramu. Maluje przestrzeń ścian, kolumn, podłóg.


PODATKI I OPŁATY:
- Do kwoty wylicytowanej doliczana jest opłata aukcyjna. Stanowi ona część końcowej ceny obiektu i naliczana jest degresywnie w zależności od kwoty wylicytowanej: do 100 000 złotych (włącznie) - w wysokości 18%, a powyżej 100 000 złotych - w wysokości 15%.
- Do kwoty wylicytowanej doliczona zostanie opłata z tytułu "droit de suite".