Apsyda kościoła Mariackiego w Krakowie - pod śniegiem, 1926 r.

W latach 1926-1927 Wyczółkowski poświęcił Krakowowi, jak gdyby na pożegnainie z tym miastem, "Tekę Mariacką" ("Teka jubileuszowa kościoła Panny Marii w Krakowie... dziesięć plansz z okładką - autolitografii jednobarwnych i wielobarwnych" Kraków 1926/1927). Magia tego strzelistego gotyckiego wnętrza kazała artyście wahać się w wyborze środków. Zrazu chciał do tej teki obficiej wprowadzić kolor. "Z początku miał zamiar robić w trzech kolorach i przechodził przez wszystkie kombinacje barwne w tonacjach od szaro-żółto-niebieskiej do szaro-żółto-czerwono-zielonej, potem jeden kolor wyrzucił i harmonizował przez mnóstwo odbitek dwa kolory: czarny i bladożółty, a wreszcie skończył na czarno-białym z lekkim odcieniem złocistym".
M. Twarowska, Leon Wyczółkowski, Warszawa 1973, s. 34

Po 1900 r. w twórczości Leona Wyczółkowskiego zauważalne jest stopniowe odejście od techniki olejnej na rzecz rozwoju i eksperymentowania w technikach graficznych oraz pastelu. Być może po części miało to podłoże w idiosynkrazji artysty do farb olejnych, niemniej z pewnością rozbudzone zafascynowanie grafiką u Wyczółkowskiego było wynikiem rozmów z Feliksem Jasieńskim, wielkim pasjonatem i znawcą tematu. W 1903 r. artysta tworzy autoportret w technice akwatinty zadedykowany Jasieńskiemu, następnie powstaje szereg cykli graficznych m.in.: Teka Tatry (1906), Teka Litewska (1907), Teka Huculska (1910), Teka Wrażenia z Białowieży (1922) oraz Teka jubileuszowa kościoła P-ny Marji w Krakowie (1926-1927), w skład której wchodzi prezentowana w katalogu grafika. Po latach Wyczółkowski: ... moje rzeczy graficzne zostaną. Więcej przywiązuję do tego wagi niż do wszystkich moich obrazów
(cyt. za M. Twarowska, Leon Wyczółkowski, Warszawa 1973, s. 28).