DUCH RYCERZA, ok. 1925-1928 r.

Ekspertyza - W. Nowaczyk, 2000 r.
Pochodzenie - kolekcja rodziny Kowarskich
Obraz ten mógłby się znaleźć, w każdej znaczącej kolekcji polskiej sztuki XX wieku.
[fragment ekspertyzy Włodzimierza Nowaczyka]

Studiował w warszawskiej SSP w pracowni E. Trojanowskiego (1913-1918). W latach 1921-1922 nawiązał współpracę z F.S. Kowarskim w zakładzie graficznym "Sztuka", a następnie przeniósł się z nim do Krakowa, gdzie został jego asystentem w ASP. Był współzałożycielem Cechu Artystów Plastyków "Jednoróg". Od 1930 r. należał do ugrupowania "Pryzmat".
"Kompozycja Duch rycerza to przedstawienie nawiązujące do legend słowiańskich, które często były tematem w sztuce pierwszych dekad XX wieku. Przedstawienie to jest o tyle ciekawe, że opracowane zostało w formistycznej poetyce, choć artysta z tym ugrupowaniem niewiele miał wspólnego. Świadczy ono o trwaniu tej tendencji, długo po formalnym zakończeniu aktywności Grupy. (...) Z kierunkiem tym spotkał się Leonard Pękalski w Krakowie w roku 1923, już po jego heroicznych latach.
Kompozycja Duch rycerza należy do wczesnej fazy twórczości Leonarda Pękalskiego, widać w niej wpływy formizmu, żywego w środowisku krakowskim w pierwszej połowie dekady lat dwudziestych. Rozwiązaniami formalnymi zbliżony jest ten obraz do płótna Kompozycja z łódką, jednej z najwcześniejszych prac artysty.