Pejzaż z St. Tropez, 1924

Studia artystyczne odbył w l. 1913-18 w warszawskiej Miejskiej Szkole Sztuk Zdobniczych i Malarstwa pod kierunkiem E. Trojanowskiego; od swego profesora przejął zainteresowanie malarstwem monumentalnym zapoczątkowane wspólną pracą przy polichromii Zamku w Lublinie. W l. 1921-22 przebywał w Toruniu, gdzie współpracował z F. S. Kowarskim w zakładzie graficznym "Sztuka". W okresie 1924-28 pracował jako asystent Kowarskiego w krakowskiej ASP. W 1925 został współzałożycielem Cechu Artystów Plastyków Jednoróg reprezentującego kolorystyczną orientację. W 1928 objął stanowisko asystenta w warszawskiej SSP; w 1932 otrzymał tytuł profesora tej uczelni. Od 1930 należał do ugrupowania Pryzmat. Do najważniejszych realizacji freskowych Pękalskiego należy polichromia dwóch kamienic na Rynku Starego Miasta w Warszawie (1928). Oprócz malarstwa monumentalnego uprawiał malarstwo sztalugowe i rysunek. We wczesnym okresie twórczości artysty zaznaczył się wpływ formistycznej stylizacji; wkrótce jednak tendencję do geometryzacji zdominowały zagadnienia kolorystyczne. W martwych naturach nawiązujących do sztuki Chardina i Cézanne`a artysta łączył wyszukane zestroje barwne z uproszczonym traktowaniem przedmiotów. Podobną stylistykę ma też oferowany pejzaż z Saint Tropez pochodzący z 1924 r. Lekcja Cézanne`a przejawia się tu w budowaniu form ukośnym duktem pędzla i lekkiej geometryzacji budowli architektonicznych. Nad strukturą kompozycyjną góruje jednak erupcja słonecznych barw Południa. Sprowadzone do formy lapidarnych znaków, szybko naszkicowane sylwetki ludzi i zwierząt wprowadzają nutę humoru i element plastycznej narracji.