LIRNIK POD KAPLICZKĄ, 1902

Malarz i rysownik. Malarstwa uczył się w latach 1894-1895 w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem L. Loefflera i T. Axentowicza. Następnie kształcił się w Wiedniu. Od 1898 do 1907 mieszkał we Lwowie. Wiele wystawiał, m.in. w Warszawie, Łodzi, Krakowie i Wiedniu. Podczas I wojny światowej i po jej zakończeniu malował najchętniej patriotyczne obrazy z dziejów Legionów i walk z bolszewikami. Przeniósł się wówczas do Warszawy i związał z Zachętą, gdzie w 1928 roku miała miejsce jego monograficzna (pośmiertna) wystawa. Początkowo malował pejzaże, portrety, sceny rodzajowe, widoki architektoniczne. Z czasem w jego malarstwie dominować zaczęła tematyka batalistyczna. Jego twórczość wyróżniała duża biegłość warsztatowa. Posługiwał się techniką olejną i akwarelą.