Powrót

Artinfo.pl Portal Rynku Sztuki
ul. Dzielna 3, 00-162 Warszawa
tel. 022 818 94 68 | biuro@artinfo.pl

Leopold GOTTLIEB (1879-1934)

Pijak, około 1927-1930

olej, płótno; 39,7 x 50,4 cm;
sygnowany po lewej stronie u dołu: l. gottlieb

Leopold Gottlieb, młodszy brat malarza Maurycego, uczył się malarstwa u J. Malczewskiego w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Od 1904 do 1914 roku przebywał w Paryżu, był współtwórcą Ecole de Paris. Wystawiał w między innymi na Salonie Jesiennym w 1910 roku. W okresie pierwszej wojny światowej służył w Legionach, potem mieszkał w Wiedniu, w Baden-Baden i w Polsce. W 1925 roku powrócił do Paryża. Malował głównie portrety, kompozycje figuralne oraz pejzaże. W 1927 roku wystawił swoje dzieła (gwasze, rysunki i tempery) w znanej galerii Aux Quatre Chemins. Wśród wystawionych dzieł znalazły się nieznane dziś tempery: Tawerna (3 pozycje), Odpoczynek, Posiłek, akwarela Posiłek biednych, a także tempera Pijacy. Pod względem stylistycznym twórczość Gottlieba, w tym sceny figuralne, przeszła charakterystyczną ewolucję. W (...) kompozycjach z 1910 roku artysta operował syntetyczną, płaską formą, określoną wyraźnym płynnym konturem (...). Około 1912 roku początkowo w południowych pejzażach, a potem także w scenach figuralnych ujawniają się kolorystyczne inspiracje fowizmem Matisse`a oraz kubizującą geometryzacją Picassa (...). Lata około 1927 do około 1930 to okres przejściowy w twórczości Gottlieba. Powrócił on wówczas do bardziej realistycznego ujęcia ludzkiej twarzy i korpusu. Postać człowieka jest poprawnie ujęta anatomicznie. (...) Obraz - przedmiot ekspertyzy zarówno stylistycznie, jak i pod względem sposobu ujęcia postaci należy do tej grupy dzieł. (...) Artysta zastosował technikę zbliżoną do tzw. suchego oleju, upodabniającą techniczny efekt obrazu do tempery. (cytaty z ekspertyzy)

cena wywoławcza: Informacja dostępna po wykupieniu abonamentu

Szczegółowe informacje o aukcji, na której licytowany był ten obiekt dostępne są po wykupieniu abonemantu.

Dodatkowy opis

Nota biograficzna:

GOTTLIEB Leopold
Najmłodszy brat Maurycego Gottlieba, wybitnego malarza dziewiętnastowiecznego pochodzenia żydowskiego. Studia artystyczne odbył w l. 1896-1902 w krakowskiej ASP pod kierunkiem J. Malczewskiego i T. Axentowicza. Naukę kontynuował w Monachium w pracowni A. Ažbego. W 1904 r. zamieszkał na stałe w Paryżu. Był członkiem wiedeńskiego "Haagenbundu" i inicjatorem powstania krakowskiej "Grupy Pięciu" (1905). W l. 1917-1919 uczestniczył w wystawach formistów. W Paryżu związany był ze środowiskiem Montparnasse'u, szczególnie blisko z M. Kislingiem i E. Zakiem. Przedstawioną w oferowanym obrazie symboliczną scenę rozgrywającą się na tle górzystego pejzażu można interpretować jako ilustrację ewangelicznej przypowieści o miłosiernym Samarytaninie, który udziela pomocy napotkanemu na drodze podróżnemu. Jak w wielu obrazach Gottlieba - często wyobrażających biblijne motywy - najważniejsze wydaje się ograniczenie gamy barwnej do tonów rudawych brązów i zieleni oraz linearny rytm kompozycji, który budują łukowate odcinki linii powtarzające się zarówno w ludzkich postaciach jak i w pejzażu. Rytm ten sprawia, że obraz zyskuje cechy muzyczne, i że opowiedziane w Ewangelii zdarzenie przeobraża się w dziele Gottlieba w rytualny obrzęd stanowiąc jednocześnie żywą alegorią chrześcijańskiej cnoty Caritas. Przestylizowane postacie o uwysmuklonych proporcjach i umownie zaznaczonych rysach wpisane w ekspresyjnie spłaszczoną przestrzeń obrazową zyskują walor dekoratywności. Analogiczne cechy stylistyczne wykazuje należący do kolekcji W. Fibaka obraz "Chrystus w łodzi" z 1919 r. (repr. w katalogu "Malarstwo polskie w kolekcji Ewy i Wojciecha Fibaków, Muzeum Narodowe w Warszawie 1992, s. 82; "Ecole de Paris. Artyści żydowscy z Polski w kolekcji Wojciecha Fibaka, Muzeum Historii Miasta Łodzi 1998-1999, s. 44)

biuro@artinfo.pl | www.artinfo.pl