KWESTARZE, 1866 r.

Leopold Löffler rozpoczął studia na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Lwowskiego. Przerwał je i wyjechał do Wiednia gdzie w latach 1845-46 uczył się w tamtejszej Akademii Sztuk Pięknych u F. G. Waldmüllera a potem kształcił się jeszcze w Akademii monachijskiej i w Paryżu. Po powrocie z Paryża (1867) przez dziesięć lat mieszkał w Wiedniu. Malował m. in. dla cesarza, a także książąt Esterhazego i Ausperga. Przyjaźnił się z polskimi malarzami uczącymi się w wiedeńskiej uczelni: A. Grottgerem, Juliuszem Kossakiem i F. Tepą. Często wyjeżdżał do kraju odwiedzając Lwów, Kraków i Radymno, w którym spędzał swoje lata młodości. W roku 1864 został członkiem wiedeńskiej Akademii Sztuk Pięknych. Po powrocie do kraju był w latach 1877-97 profesorem w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych. Do grona jego uczniów należeli m. in. Z. Jasiński, W. Weiss, W. Wodzinowski i S. Wyspiański. Malował obrazy o tematyce rodzajowo-historycznej, które cieszyły się ogromną popularnością zarówno w kraju, a także w Austrii i na Węgrzech oraz portrety.
O popularności pełnej wdzięku kompozycji Kwestarze, znanej także pod tytułami Dwaj kwestarze i A umiesz pacierz? świadczy fakt, że była ona często reprodukowana w ówczesnej prasie.

Bibliografia:
"Biesiada Literacka" 1886, 2 półrocze, s. 40 (tu reprodukowany pod tytułem A umiesz pacierz?)
"Tygodnik Ilustrowany" 1867, 1 półrocze s. 160 (napis pod drzeworytem głosi, że obraz Kwestarze był zakupiony przez TPSP i sprzedany za pośrednictwem kaliskiej księgarni "p. Hertiego" co znajduje potwierdzenie w napisie na odwrocie oferowanego na aukcji obrazu); pełny wykaz czasopism, w których publikowane są reprodukcje obrazu Kwestarze znajduje się w: L. Grajewski, Bibliografia ilustracji w czasopismach polskich XIX i pocz. XX w. (do 1918), Warszawa 1972, s. 159